12 Eylül'ün vurgun yemiş kuş-ak-ları

Bugün 12 Eylül, yitik bir kuşağın sessiz çığlıkları hiç çıkmadı, çünkü Bizden öncekiler ağır bedeller ödemişti, Bizim payımıza; hep sorumluluk kalmıştı. Bizim nesil 12 eylülde düşlerine veda ederek başladı, o yüzden bizden öncekilere de, bizden sonrakilere de benzemedik, benzeyemedik, çünkü Bizim hiç kendi şarkımız olmadı, belki de o yüzden böyle kırılgan, böyle melonkolik, böyle biraz çocuk kaldık. Hep ekiktik. Hep yitik.

Bizim payımıza sorumluluklar, özlemler düştü ve en iyi biz öğrendik birilerini uzaktan sevmeyi ama hiç adımız anılmadı, sanki hiç yoktuk. Bizim ne destanlarımız oldu, ne taşkınlıklarımız, hep tutuk, hep aynı dizede takılı.

Ebeveynlerimiz, ağabeylerimiz, ablalarımız yüzünden acı çekmişlerdi, evlatları ya hapisti, ya kayıp, ya sürgün, bizi kaybetmeme telaşı içinde idiler. Haklıydılar. kendilerince. Korumaya gözetmeye başladı. Bu zaman zaman aşırı korumacı boyutlara ulaştı. Yeni kayıplara güçleri yoktu. Artık çocuklarının şarkıları yarım kalsın istemiyorlardı. Bizler korunması gereken bitkilerdik belki. Sevgide belirsiz, korumada sınırsızdılar. Bizden yarım kalan şarkıların yükünü taşımamız bekleniyordu, belli etmeseler de anlıyorduk, bizler gölgelerin, kuşatmaların içinde büyüdük. Sustuk, sadece sustuk. Oysa ne çok çığlık vardı içimizde. Hoş duyarlar mıydı sahiden? Biz evet birşeylerin bedelini ödüyorduk. Ama neyin? Ben hala algılayabilmiş değilim. Sahi kimdik Biz? Tarih bizi nasıl yazacaktı?

Gösteremediğimiz, görmeye kimsenin bakmadığı acılarımız oldu bizim de. En az bir önceki nesil kadar tutkulu sevdik ama bir farkla. Tutuktuk biz. Ürkek. Gözlerinde yağmurlar bekleyen.

En az bir sonraki nesil kadar çoşkuluyduk ama bu ülkeden bir 12 Eylül geçmişti. sevinç çığlıklarımızı içimize gömdük. Çünkü ayıpt. Sahi Biz neyin bedelini ödedik ? Neden?

Siz hiç Benim gözümle izlemediniz ki. Babam ve Oğlum'u. Ben o filmde en çok Ağbimi ve Beni buldum. Belki bizim nesilden olduğundan Çağan'ı çok sevdik Biz. Çok güzel anlattı, !2 Eylül'ün vurgun yemiş çocuklarını.

Saygıyla.