12 Mart Muhtırası, 40 yaşına basarken... / ''Türkiye Defteri''

12 Mart Muhtırası, 40 yaşına basarken, bir an geçmişe döndüm... O yıllarda siyaseten hareketli , boykotlu liseli günlerimi ve o günlerde, basında demokrasinin simgesi olan Milliyet gazetesinde Abdi İpekçi' nin yazılarını ve aşağıdaki sevimsiz bildiriyi anımsadım.

1- Parlamento ve hükümet, süregelen tutum, görüş ve icraatlarıyla yurdumuzu anarşi, kardeş kavgası, sosyal ve ekonomik huzursuzluklar içine sokmuş, Atatürk'ün bize hedef verdiği uygarlık seviyesine ulaşmak ümidini kamuoyunda yitirmiş ve anayasanın öngördüğü reformları tahakkuk ettirememiş olup, Türkiye Cumhuriyeti'nin geleceği ağır bir tehlike içine düşürülmüştür.

2- Türk milletinin ve sinesinden çıkan Silahlı Kuvvetleri'nin bu vahim ortam hakkında duyduğu üzüntü ve ümitsizliğini giderecek çarelerin, partilerüstü bir anlayışla meclislerimizce değerlendirilerek mevcut anarşik durumu giderecek anayasanın öngördüğü reformları Atatürkçü bir görüşle ele alacak ve inkılap kanunlarını uygulayacak kuvvetli ve inandırıcı bir hükümetin demokratik kurallar içinde teşkili zaruri görülmektedir.

3- Bu husus süratle tahakkuk ettirilemediği takdirde, Türk Silahlı Kuvvetleri kanunların kendisine vermiş olduğu Türkiye Cumhuriyeti'ni korumak ve kollamak görevini yerine getirerek, idareyi doğrudan doğruya üzerine almaya kararlıdır!...''

Bildiririn altında, başta genelkurmay başkanı Memduh Tağmaç olmak üzere, kuvvet komutanlarının imzaları bulunmaktaydı...

Rahmetli Abdi İpekçi'de, muhtıranın arkasından, umudunu yitirmeksizin, hep parlamenter rejimin kesintiye uğramaması gerektiğini, devlet kurumları , diğer kurumlar ve üniversitelerin üzerine düşeni yapması gerektiğini anlatmaya çalışıyor, Erim Hükümeti'nin kuruluş zaafiyetlerini eleştiriyor, KHK'yı eleştirip, yasama ve yürütme ile ilgi kaygılarını(!) da dile getiriyor ve yönetenlere ''Liberal Demokrasi'' üzerine dersler veriyordu!...

Kısa bir özetle12 Mart Muhtırası, o dönemde NATO' ya tam bağımlılık içinde hareket eden, insan hakları, hukuk ve adalet, yargının bağımsızlığı ve üstünlüğü, bireyin ifade ve örgütlenme özgürlüğü gibi çağdaş modern devletlerde varolan kavramları kendince askıya alıyordu!... Ve ülkede, toplumsal ilerlemeden, sendikal ve siyasi gelişimlerden tedirgin olan, idraklerine deli gömleği giydirilmiş işbirlikçi zihniyetlerin, ön plana çıkmasını sağlıyordu...

Vietnam Savaşın'da güç kaybeden ABD'nin siyasi ekseninden sıyrılmaya çalışan, Avrupa'ya bağlanmak isteyen ve bu konuda İnönü'den de destek gören, başlarında Emekli Korgeneral Cemal Madanoğlu'nun nun bulunduğu, Anti- Amerikancı ve Milli Demokratik Devrimci asker -sivil kadroların önlerine geçerek yapmış oldukları ve aynı zmanda Amerikan Dışişlerinini de bilgisi dahilinde yapılan, Amerikancı bir darbeydi!......

Şüphesiz ki, 9 Mart 1971'deki MDD'ci, bu gizli askeri cuntanın yapacağı darbe, MİT'e çalışan Mahir Kaynak tarafından jurnallenmeseydi, Türkiye'nin geleceğinde farklı bir yöne doğru yönelme söz konusu olabilecekti!... Ülke, Amerikancı, kontr -gerillacı general, Faik Türünlerle, Şükrü Balcı'larla ve onların etrafında toplanmış karanlık bir gürüh marifetiyle, bu günlere bu şekilde, belki de gelmeyecekti!...ABD'nin Ortadoğu'daki dengeleri bile, belki de, Avrupa lehine değişebilecekti...

ABD Dışişleri Bakanlığı'nın, Başkan Nixon dönemine ait arşivinden gizliliği kaldırılan 1969-1972 yıllarına ilişkin bir dizi belgede, o dönem Türkiye'de yaşanan önemli olaylarla ilgili bazı yerleri sansürlense de, dikkat çekici bilgiler de vardı!... . Bu belgeler, o dönem Türkiye'de yapılan devalüasyonu (!) ve 12 Mart'ta hükümete verilen askeri muhtırayı ABD yönetiminin, çok önceden bildiği gerçeğini ortaya koyuyordu... Zaten 1971 şubatında bir Amerikalı çavuşun, mart ayında da dört Amerikan askerinini, ''fidyeli'' kaçırılışı da ilginç gelişmelerdi!...

Belki de, bu günlerdeki siyasi gelişmeleri değerlendirirken, tarihten ders almakta, taşları yerli yerine koyarken çok daha duyarlı ve dikkatli davranmakta yarar var...

12 Mart 2010 / Tarabya,