Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

15 Şubat '11

 
Kategori
Aile
 

14 Şubat

14 Şubat
 

Eşim şehir dışında olduğu için bu gün akşam yemeğe annemlerdeydik... 

Eee tabi özlemedim desem yalan olur eşimi çok özledim yatak odasına bile giremiyorum kokusunu duyunca ağlamaktan alamıyorum kendimi yolcularken çok ağladım, tabi o gittikten sonra üzülmesin diye onu gülümseyerek uğurladım... 

Kızımla yürüyüşe çıktık anne kız dolaştık azcık bugün... 

Eceyle vakit geçirmek bana çok iyi geliyor onun hayata alışma denemelerini görmek beni çok heyecanlandırıyor... 

Uzunca dolaştıktan sonra ece içeriye girmemek için dirensede zorla küçük cadımı eve sokabildim, dışarıda çocuk ve ya kedi görmesin hemen pusulası onlara dönüyor... Kediyi çağırıyor yaklaşınca anne deyip bacaklarıma sarılıyor, gülmemek elde değil komedi gibi benim ecem... 

Evde durur mu bizim ki babaannesi tüm mutfağı salona getiriyor bir görseniz tencereler, bardaklar, kaşıklar her şey odada canım kızım bize kahveler, yemekler yapıyor birde titiz görmelisiniz başak burcu olduğu bu kadar mı belli olur bir çocuğun yaa! 

Canı onlarla oynamaktan sıkılıncada babaannesinin saçlarına saldırı başlıyor yazık annemde başına geleceği bildiği için itiraz bile etmeden saçlarını uzatıyor, aman sormayın bu dakikalarda minik cadımdan mutlusu yok... 

Benim karnımda açlık çanları çalıyor bir acıktım bir acıktım eşimin dediği gibi sen acıktın mı evi damı yersin der bana şakayla... Evi, damı yicek kadar acıktım yani... 

Annem her zamanki gibi döktürmüş yemekleri... Kokusu bile mükemmel varın siz birde tadını düşünün... 

Tam yemekteyken zil çaldı, otomata bastım asansörden çıkacak kişiyi bekliyorum kapıda, kim gelsin ellerinde kucak dolusu çiçeklerle babam (kayınpederim ) çok şaşırdım! 

İçeri girdi hayırdır baba dedim tebessümle annemin sevgililer gününü kutlucaksın galiba? 

Yok dedi gülümseyerek bu çiçeklerin sahibi başkası... 

Boynuma sarılarak bu çiçekler senin güzel kızım dedi oğlumun yerine vekilliğimi kabul et lütfen... 

Babamın bu davranışı tüylerimi diken diken yaptı ağlayarak sarıldım öptüm o tombiş yanaklarından bir de hediye almış bana kıyamam o kadar anlam yüklüydü ki sözleri, gözleri ne cevap vereceğimi bilemedim sadece sımsıkı babacım diye sarıldım... 

Hayatıma girdiğinden beri hiç bilmediğim bir duyguyu yaşatıyor bana, baba nedemek onu öğrendim bana yaptığı babalığı öz çocuklarına yapamayan babalarla doluyken dünya ben böyle bir babaya sahip olduğum için çok çok şanslıyım... 

Geçirdiğim en anlamlı 14 şubattı bu... 

İlk kez bir durumda kelimelerim kifayetsiz kaldı... 

Seni çok seviyorum babacım iyki tanıdım seni, sizin gibi kocaman sevgi dolu yüreği olan bir ailem olduğu için Allaha her gün şükrediyorum... 

İyki varsınız... 

SİZİ ÇOK SEVİYORUM... 

 
Toplam blog
: 81
: 1488
Kayıt tarihi
: 06.03.10
 
 

Çocuklara aşık bir öğretmen olmakla birlikte çocuk psikolojisi ve gelişim uzmanı olan hayatını ço..