17 yeni üniversite

Bugünlerde her ilde bir üniversite zorunluluğundan söz ediliyor. Bahsedilen 17 üniversite açılınca üniversitesiz il sayısı 9'a inecekmiş. Bir sonraki dönemde(sanıyorum daha sonraki seçim dönemi kastediliyor)kalan 9 ilde de üniversite açılarak, üniversitesiz il kalmayacakmış. Eski milli eğitim bakanlarından Mehmet Sağlam ise bunun yetersiz olduğunu, her 500.000 kişiye bir üniversite düşmesi ve bu nedenle sayının 144 e çıkması gerektiğini söylemiş. Gelişmiş ülkelerde bunun böyle olduğunu, nüfusun %30 unun üniversite mezunu olması gerektiğini belirtmiş. Hatta bu konuda geç kalındığını, önce üniversitelerin kurulup zamanla eksiklerinin tamamlanması gerektiğini vurgulamış. Yıllar önce bir toplantıda eski milli eğitim bakanlarından Sayın Turhan Tayan' ı dinlediğimde şok olmuştum. Çünkü benim bildiğim sorunların hepsini biliyordu. Fazlası da vardı. Bilmediklerimi de o gün öğrenmiştim. Ancak içimden geçen şu önemli soruyu ortam müsait olmadığı için soramamıştım. İyi güzel de bakanlık yaptığınız sürece sadece sorunları öğrenebildiniz de hiç birini çözmeye zaman bulamadınız mı? Sayın Mehmet Sağlam'ı ise milli eğitimin sorunlarından çok çok uzak bir bakan olarak hatırlıyorum. Ancak görüldüğü gibi tam tersine görüşlerine başvurulmuş. Şimdi , yıllar sonra bu sayının bile az olduğunu söyleyerek, gelişmişliğin kriterini sayısal çokluklara dayandırması da ilginç.

Bu ülkenin gelişmesi için sayılara değil, kaliteye gereksinim vardır. Tek başına sayılar kalabalık ve karmaşadan başka bir şey değildir. Yeterli öğretim üyesi olmayan bir üniversite ne işe yarar? Ülkenin geleceği için gençleri nasıl etkin hale getirebilir? Bir zamanlar seçim yatırımı olarak art arda ilçeler il yapıldı. Şimdi de her il'e üniversite kulağa hoş geliyor. Ama bütün bunlar boş şeyler. Planlama yapamıyorsanız, hedefiniz yoksa ve mezun ettiklerinizle üniversite mezunu işşizler ordusu yaratıyorsanız, ben bunu gelişmişliğin simgesi olarak nasıl algılayabilrim?

Öyleyse çözüm nedir? Çözüm ulusal bilinci geliştirip, toplumu tüketim toplumu statüsünden çıkarıp, üretken hale getirmektir. Üniversiteler bu amaçla gençleri yetiştirmeli ve devlet bu gençlere sahip çıkmalıdır. Ulusal hedefler oluşturulmalı ve buna ulaşmak bütün iktdarların ortak siyaseti olmalıdır. Yoksa yıllardır uğraştığımız gibi, gerekli gereksiz havaalanı açar, i lçeleri il yapar , bir masa daha atar makam yaratır, her ile bir üniversite yetmez iki, üç üniversite açar, işsiz kalan her türlü meslek sahibini oraya öğretim üyesi olarak atar işsizliği azaltır, sonra da çıkar bu memlekete çok hizmet ettiğimizle övünürüz. Bu masallarla büyüyen bu halk artık yeter diyor, artık yeter!