19 Yaşında işitme engelli olan Samet Menç duygularını anlattı

İŞİTME ENGELLİ, AMASYALI ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİSİ SAMET GENÇ : “ 19 YAŞINDAN SONRA ENGELLİ OLMAK ZOR AMA ALIŞMAK ZORUNDAYIZ, HAYAT DEVAM ETMEKTE”

Bir kulağı yavaş yavaş işitme gücünü kaybeden öteki kulağı da aniden işitme gücünü kaybeden Amasyalı Samet Genç duygularını anlattı bizlere.Bizde sizinle paylaşalım istedik.

SORU-Bize kısaca kendinizi tanıtır mısınız? Hangi okulları okudunuz?

SAMET MENÇ-Merhaba öncelikle ismim Samet Yasin Menç. 1989 Amasya doğumluyum 175 boyunda yeşil gözlü beyaz tenliyim. ilk öğretim 1-2-3 sınıfı Amasya Zübeyde Hanım İ.Ö.Okulunda okudum. Daha sonra Amasya Yavuz Selim ilköğretim Okulunda orta öğretimimi tamamladım. Liseyi Ticaret Meslek Lisesi Bilgisayarlı Muhasebe Bölümünü bitirdim. Amasya Üniversitesi Meslek Yüksekokulunda Muhasebe Bölümü ikinci sınıfInda okumaktayım .Rahtsızlığımdan dolayı 1 senelik kayıt dondurmuş bulunmaktayım.

SORU-Ailenizden bahseder misiniz ? Anne ve babanız ne iş yapar? Kardesleriniz nerede okur? Engelli olunca size ne kadar destek oldular?

SAMET MENÇ-Babam Milli Eğitim Müdürlüğünde memur. Annem de Özel İdarede memur. Bir abim var.Şu an Kıbrıs’ta asker. Amasya Üniversitesi 2 yıllık Muhasebe bölümü bitirdi . Engelli olunca tabi her insan gibi üzüldük. Ama ne yapalım ?Nasıl yasayalım? Her zaman bir umut aramısımdır. Hayatta kadere inanırım .Ailem ve arkadaşlar destek oldular . Bazıları hariç diyeyim .Arkadaşlardan iki adet kankam var. Kardeş gibi sevdiğim. Onlardan çok destek çıktılar. Bunların isimleri Cüneyt ve Serdar. Sağolsunlar kardeş gibiyiz. Bir kız arkadaşım vardı. Oda başta destek oldu sonra ayrıldı. Ona da hak veriyorum .Benimle hayatını karart diyemem ona.

SORU- Engellı olunca neler hissettiniz ? ve Nasıl aştınız kaygılarınızı falan?

SAMET MENÇ-Aslında garib bir duygu.Tüm herşeyi duyarken birden sessizliğe gömülüyorsunuz.ilk kaygım okulum oldu. Nasıl okuyacağım falan. Çevremde işitme engelli yok .Hayata tutunamadım ağladım , başlarda gayret ettim ağlamamaya.Ama insanın gözleri doluyor. Askere almıyolarmış .Halbuki ben gönüllü doğuyu yazacaktım. O biraz canımı sıktı. İşitme engelli olduğumuz için işe almıyorlar .Yani gidin çok zor bulursunuz.Hala kaygıları tam olarak aşabilmiş değilim .Ama umutluyum. Bende birgün iyi bir yerlere geleceğim inşallah.

SORU-Kitap okumakta mısınız? Gelişiminizde ne etkisi var?Engelli kitap okurken ne kazanır?

SAMET MENÇ-Evet kitap okuyorum.Şu an da okumakta olduğum Türklerin tarihi jean-Paul Roux yazarı harika bir kitap. Sessiz engelli olduğumu unutturuyor .Bir başka dünyaya götürüyor, yeni şeyler öğreniyorsunuz. Sanki o dönemlerde yaşamıs gibi bir hava oluşuyor .

SORU-Arkadaslarınızın bu engelli olmanız sonucunda tutumu ne oldu?

SAMET MENÇ-Onlarda en az benim kadar üzüldüler.Bazı arkdaşlarım benim tek kulağım varken alay ederlerdi. Onları geçtim. Çok yardımcı oluyorlar. Gerçekten kardeşim dediğim, Serdar ve Cüneyt her yere beraber gidiyoruz. Karşıdan karşıya geçerken çok yardımcı oluyorlar.Tek dışarı çıkmak istemiyorum.Korkuyorum .Araba falan duyamadıgım için.Bir kız arkdaşım vardı.Oda yardımcı oldu ilk zamanlar .Sonra üniversiteyi kazandı , bir havalara girdi haklıydı.Orda nice Erkekler var. Hepsi sağlam ailesi de öğrenmişti zaten. Aailesi de durumumu biliyordu. Ayrıldı benden .Şimdi mutlu sanırım .Yani işitme engeliyseniz hayattan tekme yediğimiz yetmiyormuş gibi birde toplumda yiyorsunuz o tekmeyi.

SORU-Engellıler sizce Kişisel Gelişim için ne yapmalı?

SAMET MENÇ-Bence engelliler araştırmalı diye düşünüyorum .Her yerde mutlaka bir umut var yok değil.Sadece o umudu bulmalıyız, hayaller kurmalıyız .O hayli bir hedef yapmalıyız ulaşıncaya kadar da vazgeçmemeliyiz.

SORU- Toplumun engellileri anladığına inanmakta mısınız? Sizce toplumun engellileri anlaması için ne yapılmalı?

SAMET MENÇ- Bence toplum biz engelllileri anlamıyor.Bizleri yarım görüyorlar.Yolda birisine engelli olduğunuzu söylediğiniz zaman , size acıyarak bakıyorlar.Bu buda çok onur kırıcı bir durum.Benim için aslında bizde onlar gibi insanız.Sadece 10 dakika fazla değil. Bir 10 dakika bizim yerimizde olduklarını düşünsünler.O zaman anlarlar halimizden.İnsanın başına gelmeden bilemiyor. Bence başlarına gelmeden bilmeyecekler.Ama Allah düşmanımızın başına vermesin diyorum.

SORU- Başka ne anlatacaksınız bu konuda?

SAMET MENÇ-Sanırım vermek istediğimiz cevabı verdik.Bence her işyeri sahibi ayrım yapmamalı .Engeli olup bir çok başarılı insan var hayatta .Engellerine rağmen hayatla ve kendileri ile barışık olan. Bir gün bizlerde mutlu olacağız. Gerek bu dünyada gerekse ahirette inanıyorum buna herkese sağlıklı günler dilerim .Röportaj için teşekkürlerimi iletirim .

TURAN YALÇIN-TOKAT