1915 olayları soykırım mı?

Fransa parlamentosu 557 kişiden oluşuyor. Parlamento’nun yaklaşık 50 üyesi ile toplantı açılıyor, 38 üyenin oyları ile de “soykırım yasası” olarak bilinen yasa parlamentodan geçiyor. Geriye kalan bu yasaya ne diyor, belli değil. Velev ki belli olsa ne yazar, sonuç olarak oradan geçti, sıra senato’ya geldi. Orada da kabul edilmedikçe yasa yürürlüğe giremiyor. Velev ki oradan da geçti, yürürlüğe girdi, n’olacak?...

1915 olayları soykırım mı?

Bizde bu durumlarda kullanılan bir tabir vardır, “İt ürür, kervan yürür” deriz…

Geçelim kendi açımızdan bu olaya. Türkiye, 1915 yılında Ermenilere karşı soykırım uyguladı mı, uygulamadı mı? Tartışılan ve bizlere “Yüzleşin” dedikleri konu bu yani…

Soykırım: Bir insan topluluğunu ulusal, dinsel vb. sebeplerle, bilerek, isteyerek, planlayarak, kökünü kazımak, yok etmek demektir.

1915, öncelikle Osmanlı dönemidir. Evet, Türkiye Cumhuriyeti devleti olarak aslımızı neslimizi inkar edecek değiliz, ama biz, Osmanlı devleti de değiliz.

Bu işin birinci tarafı… Hadi diyelim ki öyle, 1915 yılına ve o tarihteki olaylara derinlemesine baktığımızda, yukarıda tarifini verdiğimiz “Soykırım” tanımlamasına uyan bir hareket yoktur.

Ama şu vardır…

“Tehçir”e (Göç ettirme, göç etmesine sebep olma, sürme) tabi tutulan, yerlerinden yurtlarından alınan Osmanlı tebaası Ermeni yurttaşların yaşadıkları acıları da yok sayamayız.

Şunu da hatırlatmak gerekir ki; “Tehcir”e neden olan olayları yaratanlar da, Ruslarla işbirliği içine giren, isyan çıkaran, Müslüman Türklere katliam uygulayan (suçsuz olanlar hariç) ermeni Taşnak partisinin üyeleri ve onların kurduğu çetelerdir. (Tarihi detaylara girmeye, olayları tek tek anlatmaya gerek yok)

Osmanlı Devleti ve Türkiye Cumhuriyeti Devleti açısından “Soykırım” yoktur, ama yaşanan acılar vardır. Yaşanan acılara neden olanlar da kuşkusuz vardır. Hem Osmanlı’dan yana vardır hem de Ermeni’den yana vardır. Olaylar, yaşanan acılar tek bir tarafın üzerine yüklenilebilecek şekilde değildir.

Acı olayların yaşandığı adreslerden bir de Kayseri’dir…

Dedelerimiz, babalarımız, bu acı olayları anlatırken, Ermeni komşularını da nasıl koruduklarını, beraberinde anlatırlar.

Kaldı ki bugün Kayseri’de ve Türkiye’de yaşayan Ermeni asıllı vatandaşlarımız ile bir sorunumuz olmadığı gibi, dostluklarımız da var ve onlara nasıl başka gözle bakabiliriz ki?

Önceki gün, bir TV kanalında tartışmaya katılan Ermeni asıllı vatandaşımızın dile getirdiği bir konuya burada değinmeden geçemeyeceğim.

Şöyle diyor: Her hangi bir devlet dairesinde nüfus cüzdanımızı verdiğimizde, memur yüzümüze öyle bir bakıyor ki…

Bakar kardeşim bakar, haklısın…

Ama o memurun muhtemelen gözü de gönlü de bozuk olduğundan seni “Tren” sanmıştır muhakkak, öyle bakar…

Dönelim Fransa parlamentosunun kararına…

Kanun taslağını hazırlayan İktidardaki Halk Hareketi Birliği (UMP) Marsilya milletvekili Valerie Boyer, kanun taslağına karşı Türkiye olarak verdiğimiz tepkilere: "Amacımız ilişkileri zedelemek değil. Ticari ilişkilerin zedeleneceğini düşünmüyorum. Ambargo gibi tehditlerin hayata geçeceğini sanmıyorum. Türkleri gerçeklerle yüzleşmeye davet ediyorum. Bizi hoşgörü ile karşılayacaklarını düşünüyorum" diyor.

Milletvekillerine 'Türkiye'nin tehditlerini ciddiye almayın' çağrısında bulunan Valerie Boyer: "Türkiye, Fransa gibi Dünya Ticaret Örgütü üyesi, bizi boykot edemez" demeyi de ihmal etmiyor.

Eh… Der, ağzı torba değil ki büzesin…

Ayrıca İsviçre’nin aynı yoldaki çıkardığı kanuna da o zamanlar aynı tepkiyi vermiştik. Sonra ‘noldu? Her şey normale dönmedi mi, döndü…

Bugün de böyle yapacağız, eseceğiz, yağacağız sonra normale döneceğiz. Hatta Melih Gökçek’in Paris Büyükelçiliği önüne “Cezayir Soykırım Anıtı” dikmesini bile nafile bekleyeceğiz…

Sonuç olarak “Soykırım” yoktur, ancak acılar yaşanmıştır, inkar edemeyiz… Ancak şunu da inkar edemeyiz ki, o acılar tek taraflı yaşanmamıştır.

Bugüne geldiğimizde Türkiye’de bazıları hariç, ki onlar “Kaşıma” meraklısı, benim Ermeni asıllı vatandaşlarımla, dostlarımla ve kardeşlerimle bir sorunum yok.

22 ARALIK 2011
İBRAHİM PEKBAY