1973- 1974 devamı

35 yıl önceye döndüm bir önceki anılarımda. İlk günlüklerimi bulmuştum. 1973 yılı ilk sevgi tomurcuklarımız’ ın yeşerdiği yıldı. Hiç bitmeyecek gibiydi. O kadar seviyordum, o kadar seviyordu ki beni. Fakat bir gün olan oldu. Kopmalar başlamıştı, nedensiz tartışmalar. Buluşmak için Etiler’ de, şimdiki Alkent ve Sarıkonakların olduğu yeri seçmiştik. Yemyeşil çimenlikti o zamanlar oraları. Burcu burcu kokardı doğal çiçekler. Ona şiirler okurdum. Şarkılar söylerdim oda bana eşlik ederdi. Bekliyordum onu, bir dut ağacı vardı, eski domuz çiftliklerinin olduğu yerde. Boştu çiftlik eskiden kullanılırmış.

Gelmedi saatlerce bekledim. O na kızamıyordum, anne baba korkusu vardı. Kaçamak yapıyorduk. Oturmuştum bir köşeye kağıt kalemim vardı yanımda, yazmaya başladım.

GELECEKSEN GEL ARTIK

Seni ne çok severim
Her sözünü dinlerim
Geleceksen gel artık
Yoksa bende giderim

Saçın, tenin, her şeyim
Yalnız benimdir benim
Geleceksen gel artık
Yoksa bende giderim

Kaşların, kara kara
Beni düşürdün dara
Geleceksen gel artık
Kalbimde açtın yara

Seni sevdim seveli
Aşkımdan oldun deli
Geleceksen gel artık
Gel artık üzme beni

Mutluluğu özledim
Hep yolunu gözledim
Geleceksen gel artık
Kaç saattir bekledim.

1973 / Etiler/İST.

Gelmedi tabi ki, isyanları oynuyordum. Sıkılmıştım. İçime doğmuştu sanki. Sonra öğrendimki, taşınmışlar, dertliydim, o olmadan olamazdım. Yaşam bana haramdı. Karamsardım. Taşındıkları yer uzaktı. Babasının tayini Antalya’ ya çıkmıştı. Görüşemedik bir süre. Ne zaman mı görüştük.?

Beni okursanız anılarımı, şiirlerimi, roman denemelerimi öğrenirsiniz. Kalın sağlıcakla…

Not: Roman denemem Son Durak Çiçekleri adıyla Kitap bölümünde yayınlanmaya başlamıştır.

Sevgiyle kalın….

Hoşça kalın

Dostça kalın