2. Kartal Kitap Günleri

“Türkü yine o türkü, sazlarda tel değişti,
Yumruk yine o yumruk, bir var ki el değişti!” 

— Neyzen Tevfik 

Araçtan indim ve Kartal Meydanındaki şenliklere doğru ilerlerken Neyzen Tevfik Anıtı’na gözüm takıldı. O’nun kendine özgü fıkraları, sözleri ve şiirlerinden kimilerini anımsadım. Yukarıda verdiğim ikilik, özgün ürünlerinden sadece birisidir. 

* 

Kartal Belediye Başkanlığı’nın çağrısını bekledim. Ne ki olmadı?! Türkay Korkmaz’ın iki kez çağrısıyla 18 Haziranda Kartal Belediyesi 28. Kültür ve Sanat Festivali kapsamında kitap şenliği alanında oldum. 

Emekli Öğretmenler Derneği’ne ayrılmış olan satandın (bölmenin) önünden geçerken Türkay Korkmaz ile göz göze geldik! Sonrasında M. Okan Baba, Nurullah Can ve Nuray Gökaksamaz ile ilkonuştuk. Emekli yazın öğretmeni ve eğitimci yazarlardan Türkay Korkmaz Düşler Yaşlanmıyor adlı öykü kitabını, M.Okan Baba Dönenceler adlı şiir kitabını adıma imzaladılar. Söyleştik. Anı fotoğrafı çekildik. Tanıdık kimi yazar yüzleri gördüm. 

Sonrasında İzmir’den katılan 12 Eylül mağduru öğretmen kökenli kadın yazarlardan Gülser Han Akkaş, Sevim Korkmazdinç ve Kızbez Aydın; ürkek ve çekingen devinimle acılarla dolu ve toplumsal belleğe sahip çıkma erekli 12 Eylül’e değgin anılarını aktardılar. Bu sırada konser provası yapan aygıtların yüksek ölçülü sesi, dinlemeyi oldukça zorlaştırdı! 

* 

Bölümlerdeki kitap sergenlerini birer birer ve söyleşerek gezdim. Ortaya konulan ortak görüş: Hiç kimsenin kitap almadığı gerçeğinde birleştiği oldu. Hiç yadırgamadım. Çünkü 12 Eylül insanları kitaptan uzaklaştırdı! 

Yapılan araştırmalara göre; insanımızın 10 yılda ortalama 1 (bir) kitap okuduğu, bu uzun sürede kitaba sadece 2 (iki) dolar ayırdığı, Avrupa’da bunun 500 (beş yüz) dolar olduğu belirtilmektedir. 

Yine edinilen ilgilere göre; Bir Japon yılda ortalama 24, bir İsviçreli 11, bir Fransız 7, bir Türk ise 10 yılda sadece 1 kitap okumaktadır. Acı ama gerçek! 

Araştırmaların bir başka acı sonucu; öğrenciler ders kitapları dışında kitap okumuyorlar. Aslında ders kitabını da okudukları söylenemez. Ne ki okumadan bilgiç geçinmeye çalışıyorlar. Gençler, telefonu elden bırakmadığı tek oyunc ak saydıkları gibi, futbolda da en ince ayrıntıyı biliyorlar. Okullarımız, şimdilerde sadece okuma yazma öğretmektedir. Tüm olumsuzluklar aileden, medyadan ve çevreden kazanılmaktadır. Okuma alışkanlığı edinmemiş bir toplum, neden kitap alsın ki… 

Etkinlik alanında durdukça mutsuzlandım! Arkama bakmadan oradan ayrıldım. Araca binerek evin yolunu tuttum. 

*