2 özel gün

Cumartesi ve pazar günü K.Maraş ili Pazarcık ilçesi Büyüknacar Sakıbaba Kandil yaylasındaydık. PANİAD (Pazarcık-Narlı İşadamları Derneği) ın bu yıl 2. sini düzenlediği yayla şenliği (geçen yıl katılamadım, büyük kayıp) tek kelimeyle muhteşemdi. 2 saatlik bir yolculuğun ardından yaylaya vardık. Bizi şenliğin evsahiplerinden Pazarcık Belediye Başkanı Sayın Kamil DALKARA ve Pazarcıklı işadamı Sayın Salman KAYNAR beyler karşıladı. Sıcak ve samimi bir akşam yemeği aslında sabaha kadar sürecek olan sohbetlerin ve eğlencenin daha başlangıcıymış. Yemekler yendi, Urfa sıra gecesi ekibinin güzel türkülerine eşlik edildi. Halaylar çekildi derken, ziyaretciler için kurulan çadırlara yerleştik. Eşyalarımızı çadırlara koyar koymaz tekrar eğlence ve sohbetin içine daldık. Her ziyaretçi çadırının önünde ateş yakmış, sazlar çalınıyor. Bizim gruptaki türkü söyleyen bayanı gözüm biryerden ısırıyor ama nerden diye eşimle konuşurken, bayan siz Erzincan Lisesinden okudunuz mu? demezmi. Evet okudum dememe kalmadan bayan adımı ve dönemimi deyiverdi. Dünya küçük derler valla doğruymuş, benim bir alt dönemimin öğrencisi, şimdilerde G.Antep te bir ilköğretim okulunda sınıf öğretmeniymiş ve aynı zamanda G.antep Belediye Konservatuarında Ses Sanatçısıymış. Eylem seni gördüğüme sevindim, eski okul günlerimizi yad ettik, telefon numaraları verildi, bundan sonrası için görüşülmek üzere. Eşimin en sevdiği türkülerden bir tanesi Zülfü Livaneli den Nefesim Nefesine yi özel istek üzerine Eylem söylerken biz de eşimle göz göze aşk tazeliyorduk.

Yatar gül harmanı gibi,
Canımın dermanı gibi,
Har yanında çiçek açmış,
Binboğa ormanı gibi.
Nesine yar nesine,
Ölürüm ben sesine.
Bir daha vursa idi,
Nefesim nefesine.
Canım sese mi geldin,
Kadem basa mı geldin,
Sağ olsam gelmez idin,
Öldüm yasa mı geldin.
Nesine yar nesine,
Ölürüm ben sesine.
Bir daha vursa idi,
Nefesim nefesine.
Saçın yüzüne perde,
Yüreğim düştü derde.
Ayak üstü duramam,
Seni gördüğüm yerde.
Nesine yar nesine,
Ölürüm ben sesine.
Bir daha vursa idi,
Nefesim nefesine.

( bu senin için kocacığım )
çadırlara uyumak üzere gittiğimizde saatler sabaha karşı 04 dü gösteriyordu. Sadece 2 saatlik bir uykunun ardından 1 saatlik doğa yürüyüşü yaptık. Bu temiz hava eşimi fena çarptı, işi gücü bırakalım buraya yerleşelim dedi. Herif sen deli misin, ben bırakamam işimi, maraşı ve ailemi diye güç bela vazgeçirdim fikrinden. Kahvaltı, yine saz- söz, yine halay, eğlence sohbet. Ve veda zamanı, yeni arkadaşlıklar, güzel anılar ve tazelenmiş bir zihinle dönüyoruz. Seneye aynı yerde, aynı tarihte görüşmek üzere diyerek.