20 yaşında iki genç... Biri ceylan derisi koltukta, diğeri al bayraklı tabutta.

Öncelikle belirtmek isterim ki yazımın amacı EVET ya da HAYIR propagandası yapmak değildir. 16 Nisan referandumunda herkesin oyuna saygım var.

Sadece aklıma takılan bir konuyu sizlerle paylaşmak istiyorum ve tatmin edici cevaplar arıyorum.

Malumunuz oylayacağımız maddelerden birisi milletvekili seçilme yaşı, yeni değişiklik önerisiyle milletvekili seçilme yaşı 18’e düşüyor.

 ‘’Eee ne var bunda?’’ Diyebilirsiniz. Doğru… Ne var bunda?

‘’Olamaz mı?’’ Pekâlâ olabilir. Buraya kadar bir sorun yok.

Benim kafamı kurcalayan konu şurada başlıyor; diyelim ki bu madde yasalaştı ve ilerleyen yıllarda yapılacak olan seçimlerle beraber birer ikişer 18’li 20’li yaşlarında milletvekillerimiz ceylan derisi meclis koltuklarında yerlerini almaya başladılar.

‘’Evet başladılar, zaten yasanın amacıda bu değil mi?’’ Evet bu…  ‘’Sorun ne o zaman?’’ O zaman ben sorumu sorayım siz de rahatlayın.

Peki bu 18’li 20’li yaşlarında ki milletvekilleri kimler olacak? Kimlerin çocukları olacak? Hangi maddi gücü fazla kodamanın oğlu olacak? Hangi siyasi gücü kuvvetli politikacının kızı olacak? Hangi aşiret reisinin yeğeni olacak?  

‘’Ne alakası var canım sadece bunların çocukları mı olacak?’’ Evet, sadece bunların çocukları olacak. Hem de en önemli vasıfları bunların oğlu, kızı, yeğeni olmak olduğu için olacak. Çünkü başka bir ihtimal olmayacak. Peki neden?

Biliyorsunuz ki hemen hemen her projenin bir ‘’teorikte’’ bir de ‘’pratikte’’ uygulaması var.

Biraz daha konuyu açarsak eğer şöyle diyebiliriz; teorikte, yasalara göre 18 yaşını doldurmuş her T.C.Vatandaşı milletvekili olabilecek. Fakat pratikte olamayacak. Çünkü içinde bulunduğu partiden aday gösterilebilmek için kuvvetli bir siyasi gücünün olması gerekecek! Seçim propagandalarını yürütebilmek ve halkın gözünde tanınırlığını arttırabilmek için ciddi manada bir maddi gücünün olması gerekecek. Yani siyasi, maddi, toplumsal popülaritesinin olması gerekecek. 

Miting meydanlarında seçilme yaşının düşürülerek gençlerimize güvenmemizle ilgili, geleceğimizin şekillendirilmesinde onlarında payı olması gerektiği ile ilgili naralar atılıyor. Her gencimizin buna hakkı olduğuyla ilgili pembe cümleler kuruluyor. Soruyorum size bu gençler hangi gençler?

Bana cevap olarak, gerçekten kalben inanarak, o gençler; Bakkal Ahmet Amca’nın kızı Zeynep… Fabrika işçisi Nesrin Abla’nın oğlu Hasan… Çiftçi Remzi Abi’nin yeğeni Ertan… Emekli Osman Dede’nin torunu Selda diyebiliyor musunuz? Ben diyemiyorum. Çünkü olmayacağını biliyorum.

18 yaşında daha ehliyetini almadan mazbatasını alacak, 19 yaşında askerlikten muaf sayılacak, 20 yaşında emeklilik hakkı kazanacak olan gençler! Kim?

‘’Eee sen de fazla paranoyakça düşünüyorsun, o yaştaki çocuk seçilir mi hiç.’’ Seçilmeyecekse eğer neden böyle bir yasa değişikliğine gidildi? Birilerinin bir düşüncesi mi var acaba?

Zaten benim derdim o yaşlardaki gençlerin seçilip seçilmemesi değil… Eğer seçilecekse, meclise gireceklerin kimler olacağı. Kimler olacağını yukarıda açıkladım. Varsa farklı bir görüşü olan memnuniyetle dinlemek isterim.

Sonuç olarak; 20 yaşındaki bir genç, al bayrağa sarılı tabut içinde sıvasız, badanasız baba evinin olmayan avlu kapısından son yolculuğu için içeri girerken. 20 yaşındaki başka bir gençte pahalı bir smokin içinde baba evinin granit kaplı zemini üzerinden geçerek meclise doğru yola çıkacak.

Yok, hayır, tam tersini idda ediyorsanız ben de yazımda burada...

Saygı ve sevgi ile... 1 Nisan 2017-Denizli / Özkan SARI