2012 Avrupa Futbol Şampiyonası ve Final Maçı Analizlerim ( Part 1 ) …

Öncelikler… Öncelikler… Öncelikler… Evet, ne yazık ki öncelikler bazen yapmak istediğiniz bir çok şeyi ileri tarihlere ertelemenize sebep oluyor… Daha ilk maçından itibaren keyifle seyretmeye başladığım 2012 Avrupa Futbol Şampiyonası‘nın yazılarını yazma isteğim, önceliklerim yüzünden ertelene ertelene bugüne kadar sarktı geldi…

Müthiş maçlar oynandı ve bir o kadar da sıkıcı ve banal maçlara da rastladık şampiyona boyunca… Bütün bu önemli başlıklar apayrı bir yazı konusu olmaya değer… Ama hiç bir maçı kaleme alamamış olsam da, en azından – hiç olmazsa – şampiyonanın final maçını, yani İspanya ile İtalya arasındaki o tarihi kapışmayı kelimelere dökmek istedim…

İşte, o sebeple huzurlarınızdayım sevgili dostlarım… Gelelim maçımıza… Kim derdi ki, o dillere destan ( ! ) defansif ve sıkıcı futboluyla İtalya, Avrupa Şampiyonası‘ nda final oynayacak… Muhakkak elemelerin bir yerinde takılıp düşeceklerini düşündü benim gibi bir çok kişi…

Ne de olsa önlerinde koca koca abiler vardı ve İtalya‘nın finale çıkmasına asla izin vermezlerdi… Grupların en çok gol atan takımlarından biri olan Hollanda, atak ve yırtıcı futbollarıyla bütün izleyicilerin gönlünü kazanan Rusya, sürprizlerin sürprizi bir takım olarak, ne yapacağını tahmin etmekte zorlandığımız Danimarka, bir şekilde İtalya‘ya çelmeyi takacak ve adlarını finale yazdıracaklardı…

Tahminlerin çok çok ötesinde Hollanda sıfır çekti, Rusya gruptan çıkamadı ve Danimarka beklenen sürprizleri yapamadı ve Almanya dışında saydığım hiç bir takım çeyrek finali göremedi ve tünelin ucundan zor bela gelen İtalya yarı finalde panzer Almanya‘ nın karşısına demir attı…

Ağzım açık seyrettiğim bir mücadeleydi İtalya‘ nın bu cesur savaşı… Sözlerimden de açıkça anlaşılmıştır… Bugüne kadar oynadığı defansif ve sıkıcı futbol yüzünden, hayatımın hiç bir döneminde İtalya takımını desteklememişimdir…

Ama bu şampiyonada gördüm ki, teknik direktörleri Claudio Cesare Prandelli , İtalya takımına savunma yapmanın dışında, saman alevi misali parlayıp sönen cinsten olsa da etkili hücumlar yapmayı öğretmeyi başarmış… Bu sebeple, grup maçları dahil turnuva boyunca oynadığı tüm maçlarında, bugüne kadar görmediğimiz kadar hücuma dönük bir futbol oynayan İtalya ile karşılaştık…

Yani, kim ne derse desin, değiştirmeye ve çeşitlendirmeye çalıştıkları futbollarıyla İtalyanlar, analarının ak sütü kadar hak ettiler finali… Peki bütün bu analizlerin içinde Almanya nerede yer alıyor diye merak ediyorsunuzdur…

Aslında böylesi bir başlık tek başına bağımsız bir yazı konusu olmayı hak ediyor… Yine de özet geçmem gerekirse, fazla özgüven göz çıkarır şeklinde kısaca anlatabilirim Almanya takımının hali pür mealini… Löw abimiz çeyrek finallere kadar tüm hatlarıyla gümbür gümbür gelen Almanya‘yı, yarı finallerde İtalya‘nın karşısında kolu kanadı çıkarılmış olarak dikmesi, güçlü panzerlerin takımını sonunu hazırladı…

Sorarım size, tıkır tıkır işleyen makine mükemmelliğindeki bir futbol mucizesini, sınırı belli olmayan bir özgüven duygusunun poh pohlamasıyla nasıl 3 – 4 ana parçadan yoksun sahaya çıkarabilirsiniz?.. Böylesine bir harakiriyi anlamış değilim doğrusu dostlarım…

Löw‘ ün aklına şaşayım… 2 gol yedikten sonra kafasına donk ettiren bu tarihi hata sonrası, yaptığı müdahaleler sonuç vermedi ve dolayısıyla Almanya yarı finalde elenerek Avrupa Şampiyonası‘ na veda etti… Müstehaktır böylesi bir mağlubiyet kendine çok güvenmiş bir anlamsızlığa…

www.hayatveinsan.com/2012-avrupa-futbol-sampiyonasi-ve-final-maci-analizlerim-part-1/