2012..

2012 veya başka bir tarih, ne fark ederki aslında.. Önemli olan, neler getirecekleri değil mi? Geçenlerde 2012 adlı filme gittim. Gerçekten izlenmesi gereken bir film..

İçeriğinden biraz bahsedecek olursak; film, maya takviminin çok önceden tespit ettiği, Hristiyanların "diriliş" günü olarak adlandırdığı ve bize göre ise "kıyamet" günü olan, o günün geldiğinden bahsediyor. Çok emek verilmiş olmalı ki, film çok güzel ve ilgi çekiciydi.. Aslında 2012 veya başka bir tarih, biz bunu bilemeyiz belki; ama o günün ne zaman geleceğini ve nasıl bir durumla karşılaşacağımızı ise, gerçekten bilemiyoruz...

Hakikaten böyle bir gün gelse, diye düşündüğüm an, aklıma yapmak isteyipte yapamadıklarım, hayatımda eksikliğini hissettiğim her şey geldi.. Ve bu birkaç dakikada, "Aklıma gelenler niye olmadı, neden yapamadım?" diye düşündüm. İllaki kıyamet mi lazım bunları görebilmem için! İnanın kıyamet gelmese bile, yine de hayat o kadar çok kısaki.. Bu günden başlayıp isteklerinizi önemseyin, ailenize ve sevdiklerinize zaman ayırın, sevdiklerinize ve sevdiğinize, pişman olmadan henüz, "seni seviyorum" deyin.. Hayat bizi o kadar aldatıyor ki, hepimize sanki sonsuza dek burda kalacakmışız gibi geliyor. Sonra bir rüya, bir film veya bir yazı (işte burdaki gibi) bizi, bir an ayıltır gibi oluyor; ancak bu da çok uzun sürmüyor...

Filmin en güzel yanı neydi biliyor musunuz? Herkes ama herkes, önce sevdiği insanın hayatta kalabilmesi için mücadele veriyordu.. Eminim biz de böyle yapardık.. O yaşasın, bense zaten onun her nefesinde varolurum..

Günlük yaşamın akışı içinde, kimi yerde habersiz, kimi yerde korku ile insanlar yaşadılar son gününü, filmde. Kimisi son nefesinde ailesine sarıldı, kimisi ise yoluna devam ediyordu sadece.. Ve sonunda kalanlar, hayata 0' dan başladılar, bu düzen ise hep böyle sürüp gidecekti..