22 Temmuza doğru

AKP hükümeti yaklaşık 4, 5 yıldır iş başında. Turgut Özal ( ANAP ) döneminden sonra son yılların en uzun hükümeti oldu. Peki AKP başarılı mıydı? Veya ne kadar başarılı oldu? İşte bu sorunun cevabı tartışılıyor bu günlerde.

Ben yaklaşık 20 seneye yakın çalışmaktayım. Birçok kriz gördük, birçok kötü günler yaşadık. Ama kenara bir kaç kuruş atmayı başardık, bu günlere geldik. Yaptığım hesaplamalar, son bir iki senede birikim yapamadığımı gösteriyor. Standartlarımız, yıldan yıla yükseldiği bir gerçek. Ama elde edilen kazanç için aynı şeyi söylemek zor. AKP hükümetinde yıllık enflasyon rakamları düşük gösterildi, buna bağlı aldığımız zamlar da bu paralelde olunca reel kazancımızda ( ssk lılar ) yıldan yıla erimiş oldu ve özellikle bu sene hissedilir seviyeye gelmiş oldu.

Bundan önceki üçlü koalisyon hükümeti, 1999 depremi ve cumhurbaşkanlığı kriziyle karşı karşıya kalmasına rağmen ekonomiyi rayına sokmuş, ömrü yetmediği için meyvalarını toplayamamıştı. Raya girmiş ekonomiyi AKP hükümeti devralmış, kendilerince bir iki geliştirmeyle bugüne getirmişlerdir.

Enflasyonu gerçekten düşük mü? Sokaktaki insan aynı kanıda değil. Hepimiz biliyoruz ki gerçek enflasyon %20 ler civarında. Doğalgaz fiyatlarından benzin fiyatlarına, telefon konuşma ücretlerinden sağlık masraflarına, eğitimden birçok gıda fiyatına kadar birçok ürünün fiyat artışı herhalde %10 ların altında değil. Peki bu rakamların düşük çıkması kimin işine yarıyor. Tabii ki işverenlerin. Birçok işverenin, sanayicinin AKP hükümetinin arkasında olması bunu doğruluyor. Mao cu olsun tek parti olsun yaklaşımı bunu ispatlıyor.

Ekonomimiz iyiye gitmiyor. Esnaf ve ücretlinin durumu iyi değil. Çok çalışıp az para kazanma dönemi devam ediyor. Birikim yapma dönemi bitti. Çocuklarımızın geleceği hala bulanık. Evet bu tabloyla 22 Temmuz seçimlerine gidiyoruz. Gelecek hükümet kim olursa olsun ekonomimize bu gözle bakmasını diliyorum. Ücretlinin durumu cidden iyi değil.

Devam edecek....