23 Nisan'da Türkiye’de çocuk olmak…

Bu gün 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı. Dünyada çocuklara armağan edilen tek bayram Ancak onu Kutlu Doğum haftası etkinlikleri bahanesiyle köreltmeye, etkisizleştirmeye çalışıyorlar.

Cumhuriyetin nimetlerinden yararlanarak, iktidar koltuğuna oturanlar, o koltukta yaptıklarıyla, Cumhuriyetin nimetlerini hiçe sayıp, sanki o koltuklar için yaratıldıklarını sanıyorlar.

Gelelim Türkiye’de çocuk olmaya

Türkiye’de çocuk olmak çok zor!

Öylesine zor ki, bazı istatistikler bunu açıkça gösteriyor.

Türkiye’de;

- 2014 yılsonu itibarıyla, 0 – 14 yaş arası “19 milyon 616 bin 985 çocuk” var.
- 2 Mart 2015 itibarıyla cezaevlerinde “2 bin 165 çocuk” var. Çocukların en fazla işlediği suç hırsızlık! Hırsızlığı, yağma veya gasp ve uyuşturucu takip ediyor.
- 2013 sonu itibarıyla güvenlik birimlerine gelen/getirilen “çocukların sayısı 273 bin 571”. Bu rakam her yıl artıyor. 2009 yılında sayı 151 bin 961’di. Çocukların büyük kısmı, suça sürüklenme ya da mağdur olarak geliyor.
- 2013 yılında madde bağımlılığı dolayısıyla güvenlik birimlerine getirilen çocuk sayısı 48 bin 304. Bu rakam 2008 – 2013 döneminde “yüzde 142” arttı.
- 2013 yılında 15 yaşın altında “85 çocuk intihar etti”. 15-19 yaş arasında ise “390 intihar” vakası oldu.
- 18 yaşın altında olup evlendirilen kızların sayısı 2013 yılında 40 bini geçmiş. Erkek çocukların sayısı da yaklaşık 3 bin. Tabii bu sadece tespit edilenler.
“Çocuk annelerin oranı” ise “yüzde 7” civarında.

AKP’nin iktidara geldiği “2002 sonunda 364,6 milyar lira (221.3 milyar dolar) olan toplam borç stoku, 2014 sonu itibarıyla özel sektör dış borçlarıyla birlikte 2 trilyon 516 milyar liraya (932 milyar dolara) ulaştı”.

Buna göre “2002 sonunda 5 bin 524 lira olan kişi başı borç yükü de 32 bin 386 liraya ulaşmış oldu”. Diğer bir ifadeyle, dünyaya gözlerini yeni açan “her bebek, bu ülkenin bir bireyi olarak 32 bin 386 lira borçla hayata başlıyor.

İşte Türkiye’de çocukları bekleyen gelecek…

Çocuk ve genç işçilerin çalışma süreleri

Çocuk ve genç işçilerin çalıştırılmalarında dikkat edilmesi gereken önemli konulardan birisi de çalışma süreleri. Sürelerle ilgili olarak üst sınırlar var.

Temel eğitimini tamamlamış ve okula gitmeyen çocukların çalışma saatleri günde en fazla “7 saat”. Ancak, 15 yaşını tamamlamış olanlar için bu süre “8 saate kadar” artırılabiliyor. Günlük çalışma sürelerinin, üst sınırı aşmamak kaydıyla parçalara ayrılması da mümkün. Böyle bir durumda, çocuk ve genç işçilerin günlük çalışma süreleri, 24 saatlik zaman diliminde, “kesintisiz 14 saat dinlenme” süresi dikkate alınarak uygulanmalıdır.

Okula devam eden çocuklar için ise çalışma süreleri, “günde en fazla 2 saat” olabilir.

Çocuk ve genç işçiler için; 2-4 saat arası çalışmalarda 30 dakika, 4-8 saat arası çalışmalarda ise 60 dakika olarak (çalışma süresinin ortasında olmak üzere) ara dinlenmesi verilmesi gerek.

Çocuk ve genç işçilerin hafta tatili izinleri kesintisiz “40 saatten az” olmamalıdır. Yıllık ücretli izin süresi ise “20 günden az” olmayıp kesintisiz olmalıdır. Ancak, işçinin isteği üzerine yıllık izin süresi “en fazla ikiye bölünerek” kullandırılabilir.

Anca bu yasal zorunluluğa uyan hiçbir işveren yoktur. Çocuklar köle gibi, azarlanarak, dövülerek, zorla çalıştırılmaya, emekleri sömürülmeye devam etmektedir.