23 Nisan

Uzun zamandan sonra yazmak istiyorum yazamıyorum. Tıkanmış mutfak lavabosu gibi beynimden kelimeler akıp gelmiyor kalemimin ucuna. Kalem suskun zira her harfi unutmuş olan beynim isyan ediyor at şu kalemi elinden. Anahtarı çevir kapansın açık olan kapılar, belki yarın belki de yarından yakın açılıverir aklın başına gelir kızım. İşte o dakika çevir anahtarı kapattığın kapı açılsın kaçır kağıdı kalemi gizli gizli içindekileri dök kağıda ama şidi değil ve sus bir kenara çekil.

Çekildim elbette beynimi dinledim ara verdim, yaşadım belki de birazcık yaşlandım hadi yaşlandım demeyelim kadın hiç yaşlanır mı? biraz yaş aldım diyelim. O birazın içinde neler var biliyorum ve bugün yazmak içimi dökmek istiyorum. Yo yo öyle kötü şeyler yaşamadım ikinci emekliliğimi yaşamaya başladım mesela. Ev kadınlığına alışmaya çalışırken bir de bakmışım ki iki yıl olmuş ve ben birazcık alışmışım. Hala işe gitsem diye düşünüyorum ama büyük keyif alarak gittiğim Ebru kursumu bırakmak üzücü geldi, bir de günün hangi saati olursa olsun istediğim yere gitme özgürlüğümü bırakmak beş gün işe gitmek sabah koşturmaca, akşam koşturmaca İstanbul trafiği offffffff çekilmez vallahi. Emeklilik güzel de ekonomik olarak biraz sarsıyor mübarek Devlet Babanın verdiği maaşa talim etmek kötü olsa da.

Ebru yaparken kendinden geçiyor insan anlatamam suyun içinde ki fırça darbeleri ile şekillenen Laleler, güller, karanfiller ve o seviyor sevmiyor diye yolduğumuz papatyalar nefis dinlendiriyor. Gerçi benim lalelerim, papatyalarım boynu bükük oluyor ama ben seviyorum ha bu arada gül yapamıyorum henüz o aşamaya gelmedi. Umarım bir gün sergi bile açabilirim.

Şiirciklerim çoğalırsa ikinci kitabımızı çıkarmak istiyoruz babam ile beraber. Ama dedim ya beynim tatilde henüz. Babam da peşim sıra benim beynimi bekliyor. Ben şiir kitabını yavaşlatınca, babam da Fotoğrafçılığa sardı Foto Kamil lakabını aldı benden.

Bu güzellikler bireysel ya Ülkem ah Ülkem ne kötü bir zamandan geçiyoruz. Ne geçmesi tökezledik kaldık Ülke çapında. Komşularımızın durumu, Avrupa'nın tutumu, Amerika'yı hiç sormayın. Gelin çocuklarımız, Çocuk işçilerimiz, töreye kurban giden kızlarımız, öldürülen, dayak yiyen doktorlarımız, atanamayan öğretmenlerimiz, yargı, denetleme,zam,  say say bitmez. Çocuklarımızdan emanet aldığımız bu dünyayı; savaşsız, barış ve sevgi dolu teslim edebilmek dileğiyle...  

23 NİSAN KUTLU OLSUN