24 Kasım için iki kutlama!

Birincisi elbet hepimizin pek iyi bildiği Öğretmenler Günü kutlaması!

Mesleğim olmasına rağmen zorunlu staj, gönüllü kısa süreli öğretmenlik ve de yeğenlerim ve eş dosta, çocuklarına olan yardımları çıkardığımda uygulamadığım bir meslek değil desem de, ihracat konusunda da, kendim öğrendikten sonra, hani serde eğitimcilik var, eğittiğim kişiler de yok değil aslında…

Ama yine de, mesleki anlamda az biraz kendimi de katsam da, ömürlerini bu mesleğe adayanların yanında adım dahi okunmaz!

Şimdi bunları neden yazdım?

Neden, biliyor musunuz, o eğitimi alıyorsunuz, kendimden biliyorum, psikoloji de okuyorsunuz, ekonomi de, öyleydi yani o zamanlarda, sonra maddi zorluklarla cebelleşerek bürokrasi ile idealleriniz arasında olağanüstü bir savaş veriyorsunuz!

Burasını yaşamadım lakin çok yakın arkadaşlarımdan dolayı yıllarca gözlemledim!

Saldım çayıra mevlam kayıra yaklaşımında olanlar yok mudur, vardır elbet, ancak yine de bir düşünün lütfen: Kendi çocuğumuz/çocuklarımıza ne kadar zaman ayırıyoruz, ayırdığımız bu zamanda neler öğretebiliyoruz, öğrettiklerimizin ne kadarı doğru?

Zaman zaman sabrımız taşmıyor mu?

Öflemiyor muyuz, düşünün ki kırk küsur çocuk ile ilgileniyor öğretmenler!

Neyse, çok deşelemeyim, demem o ki, harcanan öyle bir emek var ve arzulanan aslında öyle bir ideal var lakin bürokrasi yıldırıyor zaman zaman, dahi ekonomik koşullar; ancak yine de ebeveynler kadar öfleme hakkına sahip değil öğretmenler!

Tüm öğretmenlerin günü kutlu olsun!

……

İkinci kutlama gelince: Manevi bir kardeşim, hatta manevi oğlum da denebilir, öyle biri var bu camiadan, yazılarıma yaptığı yorumlarla tanıdım öncelikle, acayip bir mantık örgüsü var, hayretler içinde kalıyor insan!

Sonraları tanışma, daha sonraları görüşme, sonra da dertleşme durumlarımız hasıl oldu, yüreği pek güzel, kısır bir ortamda yetişmesinden dolayı tavırları pek çekingen genç bir arkadaşımız sözünü ettiğim kişi, bugün doğum günü!

Yumurtasını tam kırmak üzereydi, Ali Haydar Özkan olarak bloglara girdi, sonraları “Tokatlı Güvercin” ki, yumurtasından çıkıp da uçuyordu artık, en son olarak da “Asi Güvercin!

Ne mutlu ki kendi gücünü keşfediyordu dar alanlar içinde… Kim bilir bir sonraki adı ne olur, umarım “Mutlu güvercin” olur!

Doğum günün kutlu olsun güvercin!

İyi ki doğdun!

Gülgün Karaoğlu

Kasım, 24/09