3- 2 yense de tadı-tuzu yok!

Ve Zico'nun kupada gözü yok!

Fortis Türkiye Kupası C Grubu 3. maçında Fenerbahçe, turkuaz forma ve çoğunlukla oynamayan oyunculardan kurulu takımla yine tad vermedi. Ben bu turkuaz renkli formayı hiç sevemedim. Klasik çubuklu formanın ve renklerin bir ağırlığı var. Rakipleri bile etkilemiyor bu forma...

Kendi sahasında ve sonucu önemli olan bir maçta, hiç bu kadar gol kaçırılır mı? Ayaklarının ucuna kadar gelen top atılamaz mı? Onlar ne kadar ciddiye almasalar da biz taraftarlar, her rakibi Barcelona gibi görmeye başladık valla. Önceden kızmıyordum ama artık ben bile kızmaya başladım.

Zico, şimdiye kadar çıkardığı takımdan farklı bir düzen içinde sahaya çıkardı oyuncuları, çift forvet İlhan Parlak (Ne zaman göreceğiz parladığını) ve Kezman, ikisi de birbirinden beceriksizdi. Kezman 36. dakikada gol attı ama o golü kim olsa atardı. Ben beğenmedim, İlhan da kendine verilen fırsatları iyi değerlendiremiyor. Vederson kendi atabileceği topları bile ona verdi ama nafile ya yere düştü ya da rakibe kaptırdı.

Kazım da çok lakayt oynadı, topu alınca hemen arkadaşına vermiyor, bir o yana bir bu yana oyalanıyor, gösteri yapacağım derken kaptırıyor, birinin uyarması gerek onu. Bir de köşe çizgisine kadar koşmak zorundaymış gibi sürüklüyor topu sonra da geri çeviremiyor.

Orta sahada Selçuk biraz gayretliydi ama kazandıkları kaybettiklerini karşılamadı. Yasin de çok yanlış yaptı. Orta sahanın direği Mehmet Aurelio idi. Edu ile Önder tam uyumlu değiller, ikisi de birbirine bakıyor, hamle yapan yok, Volkan da onlara bakıyor. İlk gol öyle oldu, daha 14. dakikada o kadar savunma oyuncusuna rağmen göz göre göre gol oldu. Neyseki bir dakika sonra Selçuk yaptığı hatayı telafi etti. Uzaktan sert şutu gol oldu. Kaleci Habib, her kurtarıştan sonra etrafına gülücükler dağıttı. Onlar için çok önemli bir maç, her zaman kısmet olmaz.

Maç öncesi Şanlıurfaspor Teknik Direktörüne, Roberto Carlos hakkında sorulduğunda, "Benim tüm oyuncularım birer Roberto Carlos! " demiş, öyle valla. Sağlam oynadılar, yapıştılar ve vazgeçmediler, maç sonunda da bizim taraftardan alkışı aldılar. Geçen maçın etkisi sanırım tribünler boştu, 1500 kadar Urfalı seyirci vardı, en ünlü Urfalı İbrahim Tatlıses de oradaydı, attıkları gollerden sonra sevinci ve gol yedikten sonraki üzüntüsü ekrana yansıdı.

Roberto Carlos'un sülalesi yine oradaydı, manevi oğlu Junior Carlos maç öncesi seremonide babasının önündeydi. Güzel görüntüler vardı sahada fakat tempo, gol yemedikçe artmıyor, rölantiye alınmış araba gibi. Rakip gol atınca gaza basıyorlar bizim uşaklar. Hele uzatmaların son anında yüreğimiz neredeyse ağzımızdan çıktı ve geri girdi. Hakemin düdük çalmasıyla derin bir oh çektik. Maçı 3-2 kazanmamıza rağmen ben sevinemedim.

Gündüz oynanan diğer maçlar da zevksiz geçti. Oyuncular üşümekten oynayamıyorlar. Bugün Sinan Engin'in Futbol Federasyonuna yönelik bir açıklaması vardı . "Eksi derecede oynanan maçlara başka bir formül düşünülebilir," dedi. Doğru söylüyor, Trabzonsporlu futbolcuların kulaklarını gördükten sonra, yazık, 6 oyuncu birden sakat duruma düştü. Hem izleyen seyircilere de yazık, kim bilir kaç futbol hastası seyirci şimdi hasta yatıyordur!

Ertelenme mümkün olmasa bile tüm maçlar, toplu olarak İzmir, Antalya ya da Adana gibi daha ılıman iklimli şehirlerde oynanabilir, hem bir-iki gün o şehire hareket gelir, turnuva gibi olur hem de tüm takımlar eşit koşullarda oynamış olur.

Neyse bunlar beni aşan konular, ben kendi işime bakayım, önümüzde bir maçımız kaldı. O da Sivasspor'u eleyen ama grupta -11 averajla en son sırada olan Alanyaspor. Rakibin büyüğü küçüğü yok Fener'e karşı, hepsi sanki Barcelona gibi görüyor kendini. Oynamasa da karşıdakini oynatıyor, Şanlı Fenerbahçe'm! Abilik mi yapıyor acaba?

Oyuncular gelip geçici,
Kulüptür baki kalan ,
Öyleyse sevmeye devam,
Yense de yenilse de,
Her yerde, her zaman!

İyi geceler!


Resim alıntıdır:

http://www.fenerbahce.com/haberler/26617.php