3. Dünya savaşı anılarından 3

Henüz kapıdaki gen kontrolünden geçip, yaşını kabul ettirmişti ki; kolundaki telefonun titrediğini fark etti.gürültüden uzaklaşmak için dışarı çıkmış olsa da; gece 02 de Üst Taksim zaten uyumazdı. İçerisi ya da dışarısı ses seviyesinde birbirlerinden farklı değillerdi. Bir yanda müzik, diğer yanda insan kalabalığı. Yanlış tercih yapmış olmanın da tartışılacak bir yanı kalmamıştı. Dışarıdaydı. Bilekliğinin altından kulaklığını çıkarıp taktı ve içindeki sarma kabloyu yanağına doğru uzattı. “evet” demesi ile beraber; gereksiz dizeler yine sıralanmaya başlamışlardı.

Duyuyor olmasına rağmen; dinlemiyordu. “ saat kaç, genç kızsın, meraklandırma, bizim zamanımızda” vesaire vesaire. Sessizliğin gelmesini bekledi. Geldiğinde de tek kelime ederek kulaklığını yine bilekliğine yerleştirdi. Kesin olarak bildiği bir şey var ise o da karşısındaki ihtiyarın “ tamam” dan sonra ikinci fasıla geçmiş olduğuydu. Ama buna dayanamayacaktı. Hem onu bekleyenler vardı. Eskilere dayanılmıyordu; çekicilikten değil çekilmezliklerinden diye düşünüyordu. Tekrar kontrol kapısı. Beş dakika önce 17 sindeymiş gibi davranıyorlardı. Tekrar telefon titremesi. Bu sefer ne kulaklık çıktı yerinden ne de kendisini dışarıya attı. Cevap verse de evde dinleyeceği muhakkak aynı cümleler olacaktı, değişik bir sözler duyma olasılığı sıfırdı. Saat altıya doğru apartmanın kapısına kendisini tanıttı. Kapıdan içeriye, eve girer girmez; ayaktaki duran ihtiyarın dışarıya doğru baktığını ve ona dönmek üzere olduğunu gördü. O da karşılık olarak yürümeye başlamıştı ki; bir gürültü ile dışarıdan bir ateş yığınının pencereye doğru ilerlemeye başladığını gördü. Cam parçalanırken ihtiyarın kendisini yere doğru attığını gördü. Kendini duvarın arkasına sakladı. İhtiyarın ise camlardan kaçamamış olduğunu fark etti. Ama gözleri onu yakalayabilmişlerdi, son defa göğüslerinin inişlerinde.. 2012 saat 06:15