30 Haziran Emekliler Günümüz kutlu olsun.

30 Haziran Emekliler Günümüz kutlu olsun. 'Bir milletin yaşlı vatandaşlarına ve emeklilerine karşı olan tutumu,o milletin yaşama kudetinin en önemli göstergesidir.'diyerek emeklilere verdiği önemi vurgulayan Büyük atamızın 30 Haziran 1927 tarihinde emekli olduğunu biliyormuydunuz. İşte Aziz Atamızın emekli olduğu 30 Haziran günü ülkemizde Emekliler Günü olarak kutlanmaktadır.

26 Haziran-4 Temmuz Emekiler Haftası olarak kabul edilmiştir.ve Emekier haftasında emeklilerin sorunlarına dikkat çekecek toplantılar, seminerler düzenlenmektedir.

Gördüğünüz  gibi Sayın Emeklilerimiz size düşünen ve szin için haftalar düzenleyen, sorunlarınıız tartışan kişiler var. Belki sizin haberiniz yok bütün bunlardan. Oysa siz kişi başı açlık sınırının 1500 lira olarak heseplandığı günümüzde Bağkur Emeklisi iseniz aylık 965, işçi emeklisi iseniz aylık 1200,memur emeklisi iseniz aylık 1500 lira ile bir kaç kişilik ailenizi geçindirmek zorundasınız.Gerçi ben Üniversite mezunu sigorta emeklisiyim ve ayda 1160 lira alıyorum. Anlayacağınız 1200 lira bile değil.

Sevgili Emeklilerim. çoğunuzun bir evi bile yok belki, kira da ödüyorsunuz bu cüzi aylıktan. Çünkü çalıştığınız dönemlerde aldığınız ücretlerle ancak geçindiniz,kıt kanaat çocuk okuttunuz.Hatta şu anda çocuklarınızı evlendirmek için aldığınız kredi taksitleri kesiliyor o ufacık emekli aylıklarınızdan.

Ay sonuna kadar makarna, pilav, çorba ve sebze yediği, evlerine et girmediği tesbit edilmiş emeklilerin. Sebzeyi ve meyveyi de pazarlardan akşam üzerleri çürüğe çıkanlardan alıyorlarmış. Gerçi emekliler belli yaşın üstünde olduğu için et yememeleri daha sağlıklı , kolestrol dertleri olmaz. Hoş sağlık hizmetleri de fazla yeterli değil emekliler için ve Sağlık kuruluşlarından da yeterli oranda faydalanamıyorlar.

Ocak ve temmuz aylarında emekli aylıklarına yapılan yüzde 3 oranındaki zam da  yeterli olmuyordur değil mi?

Yıllarca ağır koşullarda çalışıp , yaşamının son günlerinde biraz rahat yüzü görmeyi hak eden bu yaşlı kişiler ne yazık ki içler acısı bir yaşam sürüyor.Aslında çok fazla istekleri yok çoğunun. Zira giyim deseniz giyinecek , süslenecek takatları yok.Gezme deseniz hepsi romatizma, kireçlenme derdinden muztarip, değil gezecek evlerinde bile zor dolaşıyorlar. Onların istediği sağlık garantili, ele güne muhtaç olmadan, başları dik son günlerine kadar onurla yaşamak.

Türkiye'de emekli olarak yaşamını sürdürmek çok zor. Bu zor dönemde bizi Emekliler günü ve Haftası olarak hatırlayan büyüklerimize teşekkür ederiz gene de.