3D printer deyip geçmemeli

3 boyutlu ya da popüler tanımıyla 3D printer kavramı şimdilik markalar tarafından değil de, özel girişimci üreticiler tarafından geliştirilmeye çalışılıyor. Evde ya da minik bir işletmede 3D printer bulundurmak şu an için hala lüks kategorisinde. Çünkü maliyetleri hala çok yüksek.

En basit 3D printer fiyatı bugün 600 dolar seviyesinde ama hızları ise kaplumbağalara geçilecek kadar yavaş. Örneğin basit bir kibrit kutusunu 3 boyutlu yazıcıdan basmak isterseniz, printer başında en az 15 dakika beklemeniz gerekecek. Kibrit kutusu üstünde kabartma desenler varsa, bu durumda süre yarım saate çıkacak. Tamam sonuç fantastik ama bu tıpkı 3G teknolojisini damardan yaşayan bizler için internete farklı bir cihazla GPRS üzerinden bağlanmaya benziyor.

3D yazıcılar nasıl çalışıyor?

3D yazıcılarda mantık çok basit. 3 boyutlu mesh yani obje, 3D yazıcının elektronik devresiyle anlaşabilen özel bir yazılımca dilimlere ayrılıyor ve yazdır komutu verildiğinde, yazılım, yazıcıya teker teker bu dilimlerin x-y eksenindeki sınır koordinatlarını grafiksel olarak gönderiyor. Yazıcı da aslında birim zamanda kendisine gönredilen bu tek bir dilimi, içindeki eriyik plastik hamurunu iğnesinin ucundan enjekte ederek basıyor. Sonra sıra ikinci dilime geliyor. Sonra üçüncü.... Basit bir kibrit kutusu hızlı yazdır komutu kullanılırsa yazıcıya ortalama 50 ayrı dilim bilgisi şeklinde gönderiliyor. Hassas ayarda ise bu dilim sayısı 100'ü bile geçebiliyor. Hassas baskılarda yüzeyde çok az pürüzlenme gözleniyor. Çünkü hassas baskılarda 3d yazıcının iğnesinin ucundan daha ince eriyik plastik püskürtülüyor. Bu durumu tıpkı diş macununa benzetebiliriz. Macun tüpünün ucu ne kadar küçülürse, ucundan o kadar ince diş macunu çıkıyor.

Bir sonraki yazımda 3d yazıcılarla ilgili model ve teknoloki konularına değinerek daha spesifik detaylara gireceğim. Şimdilik hoşçakalın.