4 gülüm var bahçemde

Kırk katır çekemezdi,

Yazsaydım Fatiha’yı,

Şecaat şüphesiz,

Benden aldı şanını.

Yok, başka aşkı

Göklerde ve yerde,

Miski amberdir nefesi,

Babasının kızı, Fatıma.

Sönecekti az kalsın,

Dolunay, yıldız ile şualar,

Görünce Hasan’ımı.

Utanacak kahpelik,

İmrenecek, ben inandım diyen,

Hüseyni’mden.

Şahadet yürüyecek kıyamete dek

Senin yürüdüğün yoldan.

Oldum bir gül bahçesi,

Kopardım dikenlerimi.

Çekmeyen kalmasın ta içine

Fatıma, Ali, Hasan ile Hüseyni’min kokusunu.

                      Kemal Alkan