41 Kere Maaşallah!

Yer, İstanbul, Sarıyer, Büyükdere...

Orta halli bir aile, fert sayısı üç...

Baba Mahmut, anne Fethiye, 1960 doğumlu oğul Ahmet...

Ahmet' in iki dedesi var ki, ikisi de kaptan...

Yer, İstanbul, İstinye Devlet Hastanesi...

Tarih, 3 Şubat 1967...

Aileye sıfır kilometre bir üye katıldı, o da erkek...

Baba Mahmut, daha 20 yaşlarındalarken vefat eden, en sevdiği arkadaşının adını verdi ona...

Vee o bebek doğalı kırkbir sene geldiii geçti...

Efendim? Genç yaşta vefat eden sevgili arkadaşın ismi mi neydi?..

O' nun adı Metin' di...

Kırkbir sene evvel hemşirenin, poposuna şaplak vurup taciz ettiği bebek dee...

Evet, bugün benim doğum günüm...

Kaptan olan iki dede, benim dedelerim...

Bu itiraftan sonra, denizcilikle alakalı yazılarımdan sıkılanlar belki beni affederler...

Yanlış zamanda gelmişim belki, geç kalmışım...

Gurur duyduğum Osmanlı' nın donanmasında, Barbaros' un bir kolu olmalıydım belki de...

Lakin öyle olmamış, 41 yıl olmuş...

Kocaeli' den çıktım, Konya' ya giriyorum artık...

365 gün Konya' dayım kısmetse...

Buyrun, beklerim efendim...

Kel alaka demeyin, plaka muhabbeti böyle...

Haa, bir ricam olacak dostlar...

Lütfen çiçek, çelenk göndermeyin!...

Onun yerine aynı bedeli, Çocuk Esirgeme Kurumu' na bağışlayın olur mu!

Efsanevi MB orkestrası... Haydi bakalım, patlatın bir "happy birthday" de neşemizi bulalım.