5 Mart. Doğum günüm!

Karlı bir 5 (beş) mart sabahıydı!

Günlerden de Perşembe!

Ebe Gülsüme Halayı çağıralı saatler geçtiği halde (112 Ebe acil neredeee?) yukarı mahalledeki işini bitiremediğinden henüz gelememişti!

Ama kimin geleceği belliydi!

“Ayşe, karnının durumuna bakılırsa oğlan dünyaya getireceksin! Demedi deme!” Demişmiş Gülsüme Hala!

Ayşe Kadın buna pek de inanamamış!

“Abla bir de ultrasona görünsem mi? Onda yüzde yüz doğru çıkıyormuş!” Diyememiş tabi!

Yıl 1959! Menderes’in son günleri!

Gülsüme Hala kapıdan içeri girdiğinde, sancılarının son demindeymiş Ayşe Kadın!

“Geldin mi Abla?”

“Geldim! Gelmedi mi?”

“Gelmedi! Tam zamanında geldin Abla!” (bu muhabbeti uzatabilirim istesem!)

Tam üç kilo yedi yüz elli gram net bir tosuncuk dünyaya gelmiş o an!

O benim işte!

Ali Hoca dedem kulağıma ezan okuyup ismimi “Ahmet” olarak tescillemiş! (severek kullanıyorum!)

O günden beri yaşıyorum!