6816

6816 

Milliyet Blog'ta yazan yazar ( blogger ) sayısı 6816... Çok mu? Hepi topu 6816 kişiyiz yani... 6816, İlk bakışda çok olsa da, bence kesinlikle değil. Çünkü bu ülkede, Türkiyemde 31 aralık 2010 tarihi itibariyle 73.722.988 kişi yaşıyor.Yani her 10.816 kişiden biri Milliyet blog'ta yazıyor. Hele bir de yoğun olarak yazı yazanları dikkate alacak olursak eğer, yani haftada 4 gün ve üzerinde yazanlara şöyle bir bakacak olursak, hiç de öyle fazla ya da kalabalık olmadığımızı görürüz. 

Evet... sayıya baktığımızda, kağıt üzerinde görünen istatistiksel veri, 6816 diyor. Ama kimimiz her gün, kimimiz haftada 2 - 3, kimimizse ayda 1 - 2 yazıyor. Kimimizse ayda, yılda 1!... Bir hevesle girmişiz sisteme. Ama canımız istediğinde, kafasına estiğinde yazıyoruz! 

Bilimesel olmayan, gözlem ve sezgilerime dayanan, kişisel tespitime göre, sürekli, yani haftada 4 gün ve üzeri yazanlarımızın sayısı %5'i; yaklaşık 350'yi bile bulmuyor. O zaman bir bakıma, sayısal çokluğumuzun da çok bir anlamı kalmıyor. Toplam nüfusa oranladığımızda her 216.323 kişiden ancak biri Milliyet Blog'ta yazıyor. 

Bu açıdan bakınca, 6816 olan yazar sayımızın hiç de çok ve yeterli olmadığı anlaşılıyor. Bunun başlıca sebeplerine gelince: 

- Bizde aktif okur yazarlık oranı çok düşük. Bu oran nüfusumuzun % 20'sini bulur mu bilemiyorum. Tereddütlüyüm. 

- Okuma yazma alışkanlığımız aileden, ana babamızdan başlamıyor; gelişmiş ülkelerden farklı olarak... 

- Tamamen ezber ve sınıf geçme, yüksek not alma mantığına dayalı, saçma sapan eğitim sistemimiz insanımıza okuma yazmayı sevdirmediği gibi, hele bir de sınrlayan, vasat bir öğretmenin eline düşmüşse öğrenci; vay öğrencinin haline! Bırakın okumayı sevmeyi, okumaktan, yazmaktan, düşünmekten ve anlamaktan fellik fellik kaçıyor insan. 

- Tüm bunların üzerine son 50 yılda 3 resmi + 1 postmodern + 1 de sanal darbe girişimini ekleyin. Her 10 yılda bir darbe korkusu ya da stresiyle karşı karşıya kalan insan, okumakdan da, yazmaktan da, düşünmekten de tedirgin oluyor, açıkçası korkuyor. 

Sonuç: ???... Sonuç hüsran tabi... Ekonomik olarak, ama öyle, ama böyle, doğru, yanlış hızla gelişen, değişen insanın, entellektüel altyapısı mecburen boş, zayıf kalıyor. B u durumda kalan insansa, ha bire bocalıyor. Kimlik, kişilik, yaşam kalitesi problemiyle karşı karşıya kalıyor. Lümpen bir bayağılık dört bir yanımızı sarıyor istemeden... Ne köylülüğümüzü kabul edebiliyoruz; ne tam ve doğruanlamıyla şehirli olabiliyoruz... 

Öte yandan, iyimserliğimizi korumaya çalışırsak eğer, bunca olumsuzluğa rağmen, sadece bu blogta 6816 kişinin yazması, fena bir sonuç değil bile diyebiliriz! En azından yazdığımız bir yazıyı istatistiksel bir ihtimal olsa da 6816 kişinin okuma ihtimali var!