Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

25 Ekim '07

 
Kategori
Özel Günler
 

9 yıl geçti gitti

9 yıl geçti gitti
 

25 Ekim 1998 günlerden pazar.Ben evleniyormuşum şaka gibiydi.Her şey aklıma gelirdide, her genç kızın rüyası gibi bende bir gün baba ocağından beyaz gelinlik içinde uçup gideceğim,düşünemezdim bile.Babam senden başlık parası almadan kesinlikle evlendirmiycem dediğinde bende zaten evlenmeyeceğim ömür boyu başında kukuman kuşu gibi duracağım bana bakacaksın derdim.Büyük konuşmuşum hemde çok büyük.
22 yaşında 12 eylülde nişanlandım ve bir buçuk ay gibi kısa sürede evlendik.
Nikah masasını hiç unutmam.2 nikah şahiti yanımızda.Belediye Başkanımız nikah memuru ve ben daha halen işin şakasındaydım.Teyzemin damadı nikah şahitim ve ona diyordum iyi düşündünmü bak bana kefil olunmaz diye.Eh işte attık imzayı.Gülme krizine girdik ve gülüyoruz Başkan nikah merasimi yapıyor misafirler bize hayretle bakıyor bunlar ne gülüşüyorlar ki diye .Nereden bilsinler ben her şeyi Cem Yılmaz gibi komediye döküyorum.Damat beye bağırdılar ayağına bas ayağına .Bak sen ayaklarımı aramaya başladı.Ben ayaklarımı sandalyenin arkasına sakladım .Demezmi ayağın nerede bakayım verde basayım adet yerini bulsun diye.Baktım aşağıya ayağımı arıyor.İnce topuklu ayakkabımla basıverdim ayağına.Çok acıdı heralde ahhh!demesiyle yüzü buruştu ve gözlerimin içine baktı .Eee aşk böle bir şey olmalı acı tatlı günlere beraberce adım atalım.Eşim demiş o anda eyvah yandım diye.Zaman geçtikçe kendi anlamış yanmadığını en büyük mutluluğu bende bulduğunu ama ben küstüm bir kere yandım dedimi demedimi?Halen o günü konuşuruz,yakınımızda olanlarda anlatırlar çok eğlenceli bir nikah töreni olduğunu.
Oynadık eğlendik holadık zıpladık.Oynamayı o kadar çok severimki hiç dans etmedik.Aksine eşimde oynamayı bilmiyormuş.Mecburiyetten bana uyum sağladı.Döne döne oynadım sanki düğün benim değildi .Bir arkadaşımın düğününe gitmiş gibi hissediyordum.
Düğün bitti saat bayağı bir ilerlemişti.Salon dağılmaya başladı herkes hakkını hella et diyor ya ben nereye gidiyorum. ben ne yaptım benmi evleniyorum diye düşündüm birden.O sırada tam annem ,babam ve kardeşlerim yanıma geldiler baktım hepsi ağlıyor.Ay ben ne yaptım ben gidiyorum dedim geri dönüşü yoktu ama nikah defterine imza attım birde 2 defa başkana sordurduktan sonra durarak evet demiştim bir kere.Önce annem sonra babam zaten boyunlarından ayırmaları zor oldu.Hele kardeşlerim ah, ah .Beni bıraktılar gittiler.Ben kaldım deftere imza attım diye bir ailenin yanında sevsem ve eskilerden beri tanısam bile garip oldum .
Düğünden sonra Ankaraya evimize gelmek için düştük yollara.Hep derdimi Ankara olmasında evleneceğim yer nere olursa olsun diye.Ama yine çooook büyük konuşmuşum,Ankarada benimde yiyeceğim ekmek içeceğim su varmış.Ailemden ayrı kalamıyorum ki.Dini bayramlar milli bayramlar hafta sonları kaçıp kaçıp gidiyoruz.Allahtan eşimde İnebolulu.Seni çok seviyorum hayatım.Ben hayata bu kadar neşeli bakarken üzülme en kötü günümüz bile mutluluk içinde geçer.Aşılamayacak bir şey yok.Bu evlat acısı bile olsa.Yani kısacası takıl bana hayatını yaşa.Nice beraber mutlu yıllara.
 
Toplam blog
: 118
: 3309
Kayıt tarihi
: 04.09.07
 
 

Bilgi büyük adamı alçak gönüllü yapar, normal adamı şaşırtır, küçük adamıysa kibirlendirir.. ..