Akçakocalı Dişi Maganda: "Beyefendiiiiii!!!"

Akçakoca son görev yerimdi. Daha önce görev yaptığım yerlerde lojmanda kaldığımdan herhangi bir sorunla karşılaşmamıştım. Apartman yaşamı daha farklı, ilişkiler daha resmi oluyor. Akşam mesai bittiğinde bir puro alır, yakar eve gelinceye kadar içerdim. Yine bir gün purom aparman kapısında bitti. Apartmanın bahçesinde gül ağacı kümesi vardı. Puro izmaritini gül ağacının altına attım. Aparmandan da biraz kalabalık grup çıkıyordu. Dairem girişin bir üstüydü. Son merdivendeydim, dairemin kapısına yaklaşmıştım. Aniden çok yüksek bir bayan sesi;

Beyefendiiiiii!!!. Döndüm baktım bir bayan.

-- O izmariti alın ordaaaaan!!

Merdivenlerden geri indim, kapıya yaklaştım;

--Nereye atayım, çöp kutusu mu var?

--Cebine koy, evinin çöp kutusuna at!

Bir şey demedim, evime gittim. Ev kıyafetimi giydim, tekrar aşağıya indim. İzmariti alarak yüz metre yukarıdaki apartmanın çöp konteynerine attım.

Kendi kendime konuşmaya başladım. Tahsil yeterli değil, görgü kuralları da gerekli. İnternetten görgü kuralları kitabı sipariş verdim. Sigara içme ile ilgili kural var mı diye bakacaktım. Kitap gelince sigara içme konusunda tüm yazılanları okudum. Bir cümlesi şöyleydi; 'dışarıda sigara içilmez'. Şoke olmuştum. Benim ve benim gibilerin dışarıda sigara içmemesi gerekiyor bu kurala göre.

Bu apartmana taşınalı bir seneyi geçmişti. Aynı katta oturuyorduk. Ne kendisiyle ne eliyle hiç diyaloğumuz olmadı. Bize bir merhaba demeyen, bir hoş geldin demeyen bir aile. Ev kadını, tahminim ilk tahsilli, eşi de emekli fabrika işçisi. Kadının hal ve tavırları mütevazi değil, aksine ertafını küçümseyen, kendini fazla beğenen bir tipti. Ev alma komşu al diye boşuna dememişler. Şimdi bu dairenin bana ait olduğunu düşünelim, dairemi kiraya verir, kiraya çıkardım.

Olayın başka yönü beni düşündürdü aslında. Kime sorayım, bir kadın tanımadığı bir erkeğe bağırabilir mi? Tartışılabilir bir konu. Gün geçmiyor ki medyada bir kadın cinayeti, kadın dövülme olayı yer alıyor.

Şöyle söyleseydi daha şık olmaz mıydı bağırmadan; "beyefendi,bakar mısınız, o izmariti oraya attınız ama hoş görünmüyor, onu alıp yukardaki çöp konteynerine atabilir misiniz?"

Aradan zaman geçti, eşimle balkonda oturuyoruz. O bayan da yolda, "git şu kadına hesap sor, kocamı niye azarladın de". Çıt yok. Benimle kavga etmede çok başarılı ama. Sonraki sohbetimizde bir ev toplantısında karşılaşmışlar, konuşmuşlar ama bu konuda değil.

Hayat yoldaşı dediğin birlikte mücadele olmalı. Bizimkisi ev arkadaşı gibi. Dünya hali farzedelim ciddi bir hasım sahibi olduk. O zaman ne yapacak acaba? O apartmandan ayrılalı 2 sene oluyor nerdeyse. Bahçeli küçük bir ev hayalim vardı, emekli olunca. Ama eşim karşı çıktı, annesi de vardı o da aynı şekilde.

Düzce 9.12.2017