Almanların İkiyüzlü Siyasetinin Nedenleri

Almanlar 1. Dünya Savaşını ve 2. Dünya Savaşını kaybetmiş Avrupa’nın üstün ırkıdır! İki Dünya Savaşında da onlarla beraber kaybetmiş bir millet daha var. O da Türklerin kurduğu devletler de yenik statüsüne düşmüştür. Türkî Cumhuriyetler kesinkes bağımsızlıklarını kaybetmişler, Osmanlı 1.Dünya Savaşında dağılmış, 2. Dünya Savaşında da Türkiye savaşın doğrudan tarafı olmamasına rağmen doğal olmayan şekilde yenik sayılmıştır.

Savaşların nedenlerinden en önemli nedenlerinin Osmanlı Coğrafyasını paylaşma ve etkinliğini azaltma savaşları olduğu görülebilir. Almanlar 2. Dünya Savaşından sonra bilim adamlarının, zanaatkârlarının olağanüstü çabası ile Avrupa’da yeniden söz sahibi olduğu açıkça görülebilir. Ancak gerçekte görünenle gerçek daima farklılık gösterebilir. Almanların 2. Dünya Savaşından sonraki devleti kısmen kontrollü bir devlettir. Gerçek bir devlet ordusu olması gerekir. Güçlü bir ordusu olmayan devletin dünya siyasetinde hâkim olması beklenmez, beklenemez. Bu durumda devlet koruma karşılığında başka bir devlete tabidir ki bu devlet de doğal olarak dünyanın jandarması Amerika’dır. Tıpkı Japonya da teknolojik açıdan son derece gelişmiş bir devlet olmasına rağmen ordusunun olmaması demek, Japonya’yı tıpkı Güney Kore gibi Kuzey Kore’den korunmak için Amerika’nın korumasına muhtaç kılar. Bu koruma pahalı olmakla birlikte ekonomik bir bağımlılığı da pekiştirir. Asya krizleri ile batan Güney Doğu Asya ülkeleri zenginliklerini kontrollü olarak Amerika’ya devretmek zorunda kalmışlardır. Almanya açısından da değişen bir şey yoktur. Firmaları batmamıştır ama Avrupa’da Amerika’ya aleni haraç ödeyen bir ülke durumuna gelmiştir. Bu sebeple Almanya da tıpkı Avrupa’daki küçük devletler gibi aslında Amerika’nın zorunlu haraca bağladığı bir devlettir. Almanya’yı farklı kılan 2. Dünya Savaşının tüm maliyetlerini bizzat sırtlanmış bir ülke olmasıdır. Zincirleri sağlamca tutulan, kimi zaman Amerika tarafından firmalarına ceza kesilen, kimi zaman da gururu okşanan, kendi ordusu olmayan, uzay teknolojisi olmayan, nükleer silah geliştirme kapasitesi yasaklanmış, uydu bir devlettir. Almanya’nın esasında Rusya tarafından gelen, gelmesi muhtemel saldırılara karşı, Amerika tarafından korunduğuna dair inanç geliştirilmesi Almanya’nın Amerika tarafından daha kolay kontrol edilmesini sağlayabilir. Rusya’nın da kötü polis devletini oynaması Amerika’nın işini kolaylaştırmaktadır. Bu benzerlik Türkiye ile aşağı yukarı aynıdır.

Almanya’nın Türklere ikiyüzlü siyaseti 1. Dünya Savaşı esnasında da görülen bir durumdu. Neticede 1. Dünya Savaşı ve 2. Dünya Savaşı’nın asıl nedenleri enerji kaynaklarıydı. 1. Dünya Savaşında Çanakkale’de aynı cephede savaşan birlikler Bakü’de birbirleriyle savaşmaktaydılar. 1960 yılından itibaren Türklerin gurbetçi olarak Avrupa’ya gitmeleri grupların ayrıştırılmasını, ayrı ayrı ve Türkiye’ye düşman olarak konumlandırılmalarını da avantajını elde etmiştir. Kaplancılar, PKK, Aleviler de Türkiye aleyhine açıkça kışkırttığı gruplardır. Diğer grupların aşağı yukarı palazlanmaya başlamaları da Rusya’nın çevrelenmesini amaçlayan yeşil kuşak projesi neticede bir Amerikan projesi ve yine Amerika iyi polisi oynarken, Rusya kötü polisi oynamıştır. Bu sayede hem Ortadoğu’nun petrolleri ve enerjisinin transferine yardımcı olur. Burada da aslında aynı durum geçerlidir. Amerika’nın Türkiye’de ne amacı varsa, Almanya da onun kontrolünde olan, istediği için siyasetindeki ikiyüzlülüğü anlamak zor olmasa gerek. Bize garip geliyor çünkü Türkler olarak duygusal bir milletiz.

Devletler arenası bir orman içinde yırtıcı hayvanların kol gezdiği bir arenadır ve Bu ormanın şimdilik aslanı Amerika’dır. Kimi ona yiyecek taşır, kimi ise onun artıkları ile beslenir. Ne kadar çok çalıştığına, ne iş yapması gerektiğine aslan karar veriyor. Önemli olan bu ormanda kuzu olmamaktır. Kim ne derse desin, Türkiye ve Türkler bu ormanda bulunan en değerli avlardan birisidir.