Amiral Zeki Tafdil Bayat

Japonya ile Türkiye 11 Ekim 1930 tarihinde, 1934 yılında yürürlüğe girmek üzere 'Denizcilik konusunda' kapsamlı bir anlaşma imzalarlar.

Anlaşmanın ardından Japonya İmparatoru'nun yeğeni Prens ve eşi Prenses Takamatsu, birlikte İstanbul'da Deniz Harp Okulu'nu ziyaret ettikten sonra, Ankara'da da Gazi tarafından kabul edilirler.

Bu ziyareti değerlendiren Genel Kurmay Başkanı Mareşal Fevzi Çakmak ise, o zamanın en güçlü donanmalarından birine sahip olan Japon Deniz Kuvvetleri'nin okullarında bir Türk subayının eğitim görmesini isteyince, Yüzbaşı Şevket Cavit adaylar arasından seçilerek Japonya'ya gönderilir.

Kısa sürede misafir olduğu ülkenin diline hakim olan Yzb. Cavit, ne yazık ki eğitiminin sonlarına doğru vereme yakalanarak 1933 yılında vefat eder.

Cenazesinin büyük bir tören ve özel bir gemi ile Türkiye'ye gönderilmesinin ardından, benzeri bir eğitim için Deniz Kuvvetleri iki yeni 'aday' daha belirler; Yüzbaşı Şerafettin Karapınar (Koramiral) ve Yüzbaşı Zeki Tafdil Bayat (Tuğamiral).

Cem Gürdeniz 19 Ocak 2014 tarihinde Aydınlık Gazetesi'ndeki köşesinde, artık her ikisi de bu dünyadan göçmüş Emekli Deniz Kurmay Albay Mert Bayat ve babası Tuğamiral Zeki Tafdil Bayat'tan sözeder.

Kurtuluş Savaşı'na 'Bahriye' uniforması ile katılan Zeki Tafdil Bayat, Cumhuriyet Dönemi'nde de Deniz Harp Akademisi Komutanlığı yapmış, Hücum Emniyet Filosu Komutanı olduğu sırada da yakalandığı hastalıkla mücadele etmesine karşın çok erken bir yaşta daha henüz Tuğamiral rütbesindeyken hayatını kaybetmiştir.

***

Denizcilik Tarihi'mizin unutulmazları arasındaki Hamidiye Kruvazörü, 1903'de aslında Abdülhamid krüvazörü olarak İstanbul'a gelmiş ve Osmanlı Donanması'na katılmıştır ama 1908 Devrimi ile birlikte de 'Hamidiye' adını almıştır.

Osmanlı için hiç de iyi sonuçları olmayan Balkan Savaşı'nda Hüseyin Rauf Bey (Orbay) komutasında yaptıklarıyla da Donanma'nın övünç kaynağı olmuştur.

İşte bu Hamidiye Kruvazörü'nü hurdaya dönüp neredeyse bir köşesinde unutulduğu İzmit Körfezi'nden alıp 1940'larda Askeri okullardaki öğrencilerin eğitimi amaçlı kullanılmasını kişisel gayretleri ile gerçekleştiren de Tuğamiral Zeki Tafdil Bayat'tır.

11 Temmuz 1950'de hayata gözlerini kapayan Zeki Tafdil Bayat, 13 Temmuz 1950'de Beyazıd Camii'nde kılınan öğle namazının ardından şehitliğe defnedilmiştir.

Araştırmacı Yazar Reha ÜLKÜ, 'NEK Novum Epsilon Kristal' adlı kitabında, bilinenden farklı bilgi kırıntıları ile tarihin yazıldığını söyler.

İlla ki de her eylem, çok mucizevi olup bir çığır açmak zorunda değildir. En ufak da olsa bir bilgi kaybolmadan saklanabilirse bu belki birçokları için ilham kaynağı olabilir diye de ekler.

Ben de bu noktadan yola çıkarak, sahaflarda bulduğum ve Amiral Zeki Tafdil Bayat'a ait iki ve oğlu Mert Bayat'a ait bir fotoğrafı paylaşmak istedim.

Üzerlerinde, arkalarında hiçbir 'not, yazı' benzeri şey olmayan bu fotoğraflar başka ellerde belki de yok olup gideceklerdi.

Ancak benim şansım, bu değerli insanları tanıyan birinci derece bir yakınımın olması ve fotoğrafları kendisine gösterip teşhis etmesini sağlamamdı.

Tek olduklarını düşündüğüm bu fotoğraflar, umarım hakettikleri ilgiyi de güzel metinleri anlamlı şekillerde süsleyerek görürler....