Anlayan beri gelsin

Yüklediğim anlamların anlamsızlaştığını gördükçe bir ağırlık basıyor ...Sağa dönüyorum olmuyor, sola dönüyorum olmuyor gözlerime birikiyorlar sanki dan dan mercekten içeri, kayık gibi salına salına sapla samanı ayıra ayıra. Batıyor sonra gözüme gözüme sözüme sözüme serde saflık var yerdeki çöpü göremedim..

Baktım yerde kömür karası basmadan geçtim sandım. Uçamam ki yerde halı süzüle süzüle kirlenmesin diye elim varmadı ayakkabıların ipine bir de baktım elimde karası yüzümde aynası ve uzakta bir çeşme çıpıl çıpıl oyna der gibi oynasam mı bilemedim. Önüm arkam söbe diyemedim.

Bilinir mi bilinmez mi bilmiyorum ne bildiğimi ne de bilmediğimi diyemiyorum. Bilsem mi bilmesem mi de bilemiyorum. Bildiğimi bilmediğime bilmediğimi bildiğime bölüştüremedim paylasam mı paylamasam mı, saklasam mı saklmasam mı, al burdan yak der gibi aklımda kıtlık sanki don vurmuş üşüyorum, kapama gözlerini kör olma da gör beni yok görme beni kör ol diyemedim.

Hep aynı döngüden konudan sevgiden, aşktan, bayattan, hayattan yoruldum demekten yorgunluğumun anlamı yaşamak diyememekten, sahi kime ne diyorum bunu bile bilememekten muzdarip rip rip dargın, solgun, yanlarımla nefes alsam mı almasam mı hani gökyüzü altında birdik neden bu kadar arttı kirlilik?

Anladınız mı anlamadınız mı? bunu bile bilmiyorum sahi ben ne anlatıyordum neyi anlayacaktınız ki anlatılacak ya da varılacak ne kadar bir ufacık aşktan gayri nem kaldı desem de neme inan hava soğuk nefesim buğulanıyor camda ellimi uzattım izi kaldı, izi kalsın istedim zaten, ha istedim mi kalır kalan kalır giden gider kalan sağlar bizimdir mi desem. Hepsi karıştı birbirine inadına işte inadına yaşarım kendimle kime ne.

Bir gülmek geldi içimden dudaklarım da şaşırdı bakir kalmış gibi kırmızısı al mı deseydim ki sür sürüştür renklenir nasılsa hangi renk şimdi modaysa puştluk merci olmuş sorulmaz, haşa kurtlar saldırır durur sağa sola yandan çarklı duruşlarıyla doy doy doymazlar nasılsa elbet kocayacaklar ya ha Hasan kel ha kel Hasan yaptıklarıyla yaşayacaklar binalar kurulurken onlar kapı önünde toz olarak kalacaklar.