Arafta Kalmak

Bizim köyde bir laf var derler ki ihtiyarlar sevdiğin çocuk eteğine işerse kızmayacaksın. E insanız bazen de kızıyorum.

2000’li Yıllardan beri dernekçilik yapıyorum. Bazen gülüyor eğleniyoruz. Bazen de karşılaştığımız olaylar bizi sinirlendiriyor ve ister istemez tepki  vermemize yol açıyor. Tartışmalar münazaralar münakaşalar maalesef hayatımızın parçası. Eskiler münazara yaparken çok kibar olurmuş sanki tartıştığı arkadaşının kafasının üstünde kuş varmış da o kuş kaçmasın diye kibar ve nazikçe tezlerini savunurmuş.

Bazen arafta kalıyorum iyilik mi kötülük mü yapıyoruz günah mı sevap mı işliyoruz tereddütte kalıyorum. İnsanla uğraşmak zor bazen diyorum ki Sosyal bilimler değil de keşke fizik kimya matematik gibi bir alan okusaydım. İki kere iki dört oh ne güzel. Bizde öylemi varlık var mıdır yok mudur varsa bilinebilir mi birinin ak dediğine öteki kara diyor. Niye sosyal bilimler kesinlikler değil olasılıklar bilimi.

Biz de iyilik etmeye çalışıyoruz ama bazen iyilik ederken yoruluyoruz. Başka bir iyilikte dinleniyoruz. Gönül huzuru tek tesellimiz bir kişi belki bir kişiye dokunabilir bir kişinin yüzünü güldürebilirsek. Ne mutlu bize. Herkesi  memnun etmek çok zor biz de orta yolu tutup faaliyetler yürütüyoruz. İş ve hizmet üretmek çok zor o yüzden de bir işi yapıncaya yaptırıncaya kadar epey sıkıntı çekiyoruz. Ve bazen sabırlar taşıyor. Çünkü bu Ülkede el ele verelimde şu güzel işleri yapalım diyen az bozalım diyen çok. O yüzden bazen arafda kalıyorum uğraşıyoruz ve zaman kaynak ve sinirler yıpranıyor o yüzdende arafta kalıyorum iyilik mi kötülük mü diye.

Salih Arıkan,Tel:0506 514 96 93