2464 yazı bulundu
Sıralama :
Gözlerimi kapattım. Aynı çocukluğumdaki doğduğum o bahçeli, şirin, bahçesinde kediler beslediğim, ilk bisiklet kullanmasını öğrendiğim o gül kokulu bahçeyi düşledim. Komşularımızı, o sıcacık dostlukları, yardımseverliği o sıcaklığı düşledim. Ne ...
Çevremizdeki insanların bir çoğu belki de güvenilirlikleri olmadığından sık sık; Allah seni inandırsın, ölümü öp, Allahın adını anıyorum bak, Allahını seversen, müslümansan inan, vallahi billahi, ağzımın orucuyla duruyorum, daha abdestim bozul...
Kalem küskün. Hak veriyorum ona aslında, klavyenin başında yaza yaza neredeyse el yazımı unuttum. Karalamalardan sıkılmıştım. Kendi beceriksizliğim bu yazıp, çizip karalamak. Yazının başında özenle yazdığım harfler alt satırlara doğru yavaş yava...
Uyanık Kardeşler filmine denk geldim geçen gün. Pat karşıma burma bıyıklı, beyaz saçlı, heyyttt diye heybetli sesiyle ortalığı inleten adam çıktı karşıma; Hulusi Kentmen... Onu görünce filmi izlemeye devam ettim. Hem izledim filmi, hem kendi film...
Bugün okuduğum güzel bir blog yazısı geçmişe döndürdü beni karşılıksız bir aşkı, içinde inanılmaz güzellikte sevgi ve paylaşım olan bir arkadaşlığın karşılıksız bir aşk yüzünden bitişini hatırlattı bana.. Yalçın abimi..Lise yıllarımda çok gösterişli...
1984 de Bingölün genç kazasının servi nahiyesinin yaydere köyünde görev yapıyordum. İşte ben çaresizliğin ne anlama geldiğini orada o insanlarla yoğun bir şekilde öğrendim. Elektrik yok, su yok, yol yok... Ve yoklukların hüküm sürdüğü bir küçük dağ...
İnsanı bunaltan rutubetli bir sıcağın, üzerinde asılı kaldığı günlerden birini yaşıyor İstanbul bugün. Kovsan da gitmeyen arsız, yapışkan bir sıcak konmuş sanki İstanbul’un üstüne, üç beş pikelik iktidarının farkında… Bir yerlere yetişmek, bir şeyler...
Efkere'deki ev, bu zamana kadar da Levon ağa'nın evi diye anılırmış... Ama ev gittiği gibi, kendisi de gitmiş ve sonsuzluğa karışmış... Levon dedem rahmetli olduktan sonra da, maması Uskuhi, yayam tüm çocukları alıp, Kayseri'ye göç ediyo...
Benim hayatım isimli seri yazımın beşincisi ile devam etmek istiyorum. Tuvalet hayat'ın sonunda, yani eve girişin hemen sağındaydı. Akşamları tuvalete gitmek için korkardık ve mutlaka bir kaç çocukla birlikte giderdik, bir mum yakarak, elektr...
Nazar kerayrım, "HAS NAZAR" Kayseri'de veya İstanbul'da tanıyanları çoktu. Çocukluğumda Feriköy Kilisesine yakın bir yerde oturur, evleri de kendileri gibi mini minnacık bir evdi. Bir oda, içeride bir mutfak ve mutfaktan girilen bir tuvaletten iba...