489 yazı bulundu
Sıralama :
Umut'a sesleniş... Yaşamı doyasıya yaşamak ve Hayatımı en iyi ve en güzel şekilde yaşamak benim, onun, bunun, şunun ve hepimizin hakkıdır! Umut biliyor mus...
Buhran Bazen aslında hiç var olmamışım gibi koca bir hiçlik girdabına düşerken buluyorum kendimi. Bu nasıl oluyor, nasıl meydana geliyor bilmiyorum. Gözlerimin daldığı yerde nefreti var ediyormuşum gibi hissediyorum. Bazense,aheste aheste giden ge...
Hiçlik Bazen aslında hiç var olmamışım gibi koca bir hiçlik girdabına düşerken buluyorum kendimi. Bu nasıl oluyor, nasıl meydana geliyor bilmiyorum. Gözlerimin daldığı yerde nefreti var ediyormuşum gibi hissediyorum. Bazense,aheste aheste giden ge...
Ben yokum. Ben hiç var olmadım. Düşüncelerin tozlanmış rafları arasında kokan bir naftalin oluyorum ama var değilim. Kimi zaman nasır tutmuş kalplerine sahip çıkamayan insanlarla, yıllanmış kitapların rutubetli sayfalarında aynı paragrafta buluşuy...
İnsanın geride bıraktığını sandığı acıları yeniden yaşaması ne kadar umut kırıcı bir bilsen. Varlığımda çıkan anarşiyi bastırmaya artık gücüm yetmiyor. Bütünlüğümü yitirmiş durumdayım. Aklım, bedenim, ruhum. Aralarındaki geçimsizliği şiddete vardı...
Düş sağanağı iklimin, basireti b/ağlanmış geceye ettiğim sitem ve mağlup geldiğim bilmem kaçıncı yaşama savaşıysa içime yağan karın hüzne duyduğu aşk ve özlem. Kaybolmaların kaçıncısı tutuklu kaldığım sessizlik ve işte ihbar ...
Düşlerime giydirdiğim şık bir elbise bir o kadar sökük ruhumda saklı parçalardan ördüğüm kadarım ve bir örnek acılarım ne zamanki kalemi elime alıp da şiir diye düşsem yola. Renk veren nice duygu. Bazense karanlığı alt edemediğim. Mat ...
Yaşamı doyasıya yaşamak ve Hayatımı en iyi ve en güzel şekilde yaşamak benim, onun, bunun, şunun, hepimizin hakkıdır! Umut’a sesleniş... Umut biliyor musu...
Geçtiğimiz günlerden birinde, hedefsizce dolaşırken bazen orada, bazen burada, eğri büğrü vücuduna aldırmadan çöp toplayan bir ihtiyara rastladım. Işığı bol gözleriyle süzdü beni önce. Varlığım heyecanlandırmış tı onu anlaşılan. Verdiğim...
Kendim olmayı yine mi ertelemeliyim iyi de insan mütemadiyen bir ayraç mı koymalı hayat ile başkalarının arasına? Sıkıcı bir güne daha misafir oldum ve uykumu yine almadan kalktım daha doğrusu mecbur kılındım sırf birileri mutlu olsun diye mi ...