Anadolu'dan geçenler

Yüce Mevlana der ki Hamdım, Piştim, Yandım.

Allah'a olan aşkı ile yaşamını sürmüş bir Erenler Ereni. Dünyevi hiçbirşeye değer vermeyen bir Allah adamı. Ölümü bir yok oluş değil, tam tersine zerrenin bütüne dönüşü olarak tanımlayan. Anadolu topraklarında yaşayan dili, dini, ırkı ne olursa olsun ayırmaksızın hepsini kucaklayan yol gösterici.

Bin yıllık bir öğreti sahibi. Anadolu'da çeşiitli zamanlarda böylesine değerler o kadar çok gelmiş ki ne şanslıdır o toprakların insanları diyesi geliyor insanın.

Ancak günümüz yaşamında var olan tezatlar o kadar yaralıyor ki insanı oturup düşünmek zorunda kalıyor duyarlı kişi. Bunca değer aynı topraklara gelmesine rağmen Neden bu gafillik? Neden bu aymazlık? Yoksa Yüce Allah Anadolu insanının bu öğretilerden yeterince yararlanamayacağını biliyordu da bu sebeple mi ardı ardınca bunca değeri hep aynı yere yolladı? 

Kişisel gaflet olabilir, her toplumda ortaya çıkabilir. Ancak bu durum toplumsal gaflete dönüşüyorsa durum vahimdir. Ve sanıyorum bir arpa boyu yol almak için daha bir çok değere daha ihtiyaç var bu topraklarda.