Beklediğim bir eser an geçer anılar kalır!

Uzun zamandır değişik mecralarda şiirlerini yayınlayan Yıldırım Can Attila, büyük emek harcadığı ilk şiir kitabı AN GEÇER ANILAR KALIR’I yayınladı.

Edebiyat öğretmeni olan Atilla, öğrencilerinden ve özellikle de yakın çevresinden destek gördüğünü belirterek, kitabın oluşum aşamasında kendisine destek verenlere teşekkür etti.

Genellikle Ozan tarzı şiirleriyle tanınan Atila’nın, geçtiğimiz hafta içinde raflarda yerini alan kitabı, büyük ölçüde aşk temalı şiirlerden oluşuyor. Hem hece ölçüsünü hem de serbest vezni kullanan Şair Atilla, birbirinden güzel şiirlerini okurlarının beğenisine sundu.

Bu vesile ile Yıldırım Can Atilla’nın şairliği ve şiirleri üzerine birkaç söz söylemek isterim.

Attila, şiir birikimini ve kültürünü; şiiri, içine düştüğü mefluç vaziyetten kurtarmaya hasretmiş genç bir şairdir…

Halk şiirleri vardır hani okununca her yüreğin bam teline dokunan… Her kelimesi her harfi yaşanmış, yürek zindanında çilesi çekilmiş yürekleri ihtizaza getiren şiirler… Şimdilerde edebiyat dergilerinde ve değişik edebiyat mahfillerinde göremediğimiz bu tür şiirler; yerini popülist akımlara bıraktı. Halk şiiri; yerel gazetelerin arka sayfalarına sıkışmış siyah beyaz sütunlardaki memleket temalı şiirciklerin arasına terk edildi!

Fakat halk şiirini böylesi umutsuz bir tablonun içine terk etmemeye kararlı, Karacaoğlan kadar sevdalı, Abdürrahim Karakoç kadar yürekli şairler de yok değil. Onlardan bir tanesi -ki tanıdığım için, dostluğum olduğu için gurur duyarım- sitemiz yazarlarından Yıldırım Can Attila’dır…

Edebiyatın aslından uzaklaşan gelişimi içerisinde, geri planda bırakılarak çürümeye terk edilen geleneksel şiiri yeniden hak ettiği yere çıkaracağına inanan Attila; “bizim görevimiz halkın ve hakkın sesini duyurmak” ifadesiyle rotasını çiziyor ve bunu yaparken de bize, halk şiirinin ne olduğunu hatırlatıyor.

Halk şiirine gönül vermiş, ozanca bir yürekle şiirler yazmaya gayret eden Attila, Popülizmin karşısında olduğunu söyleyen ve geleneksel anlayışın yaşatılması gerektiğine inanan bir şairdir. Öyle ki o daha çocuk yaşta şiirler söylemeye ve kendince bestelemeye gayret ederdi. Aşk badesini hangi güzelin efsunlu gözlerinden içti bilmem ama her satırında her kelimesinde bir sancı olduğunu, efkarı ciğerlere yayılan bir samimiyet olduğunu iyi bilirim.

İnanıyorum ki Yıldırım Can Attila bir gün parmakla gösterilen halk şairlerinden birisi olacaktır. Hani derler ya “insan yedisinde neyse yetmişinde de odur” diye… Bu söz gerçekten doğruysa Yıldırım kardeşim, yedisinde de şairdi yetmişinde de şair olacak Allah’ın izniyle!

Yıldırım Can Attila’nın şiirlerinden bir pasaj ile bitiriyorum yazıyı. Okudukça onu ve (halk) şiirini daha iyi anlayacağız…

“Gide gide sonunda biter dediğim

Bitmedi, bitirdi yol beni beni

Yıldırıma bir gün döner dediğim

Dönmedi, yandırdı sol beni beni”

Aşıklığı ve sızısı hiç bitmemesi, sol yanının hep kor olması ve de kitabının tüm sinelere işlenemsi dileğiyle…