Ben yaptım...Özür dilerim !

Hayvanlar aleminde bir sürü hayvan var. Dolayısı ile bu bir sürülüğün içersinde insanın sevdiği yahut sevmediği hayvanlar oluyor. Peki insanlar hangi hayvanları sever, hangilerini sevmezler? Diğer insanları bilmem ama ben kedileri hiç sevmem. Sevemeyeceğim. Çöpleri karıştırır, ciğerciye çamur atar, donuk donuk bakarlar (Onlardan biriyle yaklaşık yarım saat bakıştığımızı hatırlarım)Kıl, tüy, çöp, pislik gibi bilimum iğrenç nesne onlar için birer oyun aracıdır. Ağaçlara tırmanır, koltukları tırmalarlar. Ayrıca bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı falan da yoktur onlar için...

Nedendir bilmiyorum ama, Son günlerde onları daha fazla görmeye başladım. Bu karşılıklı kin ve racon halimiz ne zaman son bulacak inanın çok merak ediyorum. Bir insan bu militanlardan birini yahut birkaçını , isteyerek yada istemeden niçin evine alır hiç anlamıyorum.Geçenlerde yine o sıradan günlerden biri sandığım günlerden birinin gecesine yakın, havayı ağır bir sis ve hüzün almıştı.Şöyle bir saate baktım ;yatayım dedim... Gecenin derin sessizliği bebek viyaklamasına benzer feryatlarla yarıldı.Pencereye yaklaştım.Aman Allahım o da ne ?? Oradaydılar. Umarsızca birbirlerine kur yapıyor, hayvani içgüdüleri ile bağırış çağırış yakınlaşıyorlardı. Hayır mart ayı da değil ama kapıdan baktırmıştı anlaşılan. Bizimkiler kudurmuşlar. Zaten arka bahçemizi mesken tutmuş; kendileri için aşk yuvası haline getirmişler iğrenç hayvanlar. Her geçen gün çoğalıyor çoğalıyor ve çoğalıyorlar...Onları bu kadar fazla görmek zorunda mıyım ?Benden ne istiyorlar? Acaba? Yoksa???

Şöyle bir düşünüyor ve hatırlıyorum...Yıllar önce türlü işkenceler edip dört ayak üzerine düşüp düşmeyeceğine bakmak için balkondan aşağı fırlattığım kardeşleri için buradalar. Yaklaşıyorlar...Benim için geliyorlar. Bu suikast için bana en yakın ama zihnime en uzak yeri seçtiler. Arka bahçemi...Her geçen gün ölüm ordularına yeni üyeler kazandırıyorlar . O ufak, titrek, sessiz nefeslerini ensemde, küçük, keskin pençelerini tenimde hissedebiliyorum. Benim için geliyorlar...Ve gün geçtikçe yaklaşıyorlar...Korkuyorum...