- Kategori
- Şiir
Bir sevdiği olmalı insanın
Bir sevdiği olmalı insanın,
Gözlerinin içiyle gülebilen,
Kalbinden konuşabilen,
Yürekten samimi sevebilen
Kaybememiş masumluğunu
Unutmamış insan olduğunu
Bir sevdiği olmalı her insanın
Gururuyla güneş gibi yükseklerde olan
Mütevazlığıyla içini ısıtmasını da bilen
Kızınca bakışları demirleri perdeleri eriten,
Sevince bir lafıyla ölü gönülleri dirilten,
Evet bir sevdiği olmalı insanın,
Yapmacıklık ikiyüzlülük nedir dahi bilmeyen,
İçinden geldiğince dobra dobra konuşan
Bir o kadar da korkan sevdiğini incitmekten
Bir sevdiği olmalı her insanın
Aşkı yük sevgisi semer
Her sözü dert olmayan
Hoşgörülü olmayı bilen
Kusurlarını kurdeşen etmeyen
Bir yanlışa kızıp da çekip gitmeyen
Bir sevdiği olmalı insanın,
Tam da senin gibi bir sevdiği
Nuh Üstün