Cadılar bayramı mı?

Arefe günü büyük bir AVM'de geziniyorduk. İnsanlar vıcır vıcır, kimisi alış veriş telaşında; kimisi de bizim gibi öylesine vakit dolduruyor. "Demek ki hala bayram öncesi alış verişleri kalmış" diye düşündüm. Zira uzun zamandır sırf bayram dolayısıyla giyim alış verişi yaptığım olmamıştı. Böyle bir geleneğin artık kalmadığını düşünmüştüm yani.

Gelmişken bari bayram şekerlerimizi de alıp öyle gidelim düşüncesiyle girdik bir markete. Şekerler, çikolatalar, lokumlar envayi çeşit.İnsan hepsinden yemek istiyor tabi.

Şekerleri alırken altı yaşındaki oğlum sordu: "Cadılar bayramı için mi bu şekerler?" "Hayır oğlum bizim cadılar bayramı diye bir bayramımız yok. Bu şekerler Ramazan Bayramı için." "Bizim cadılar bayramımız ne zaman?"

Çocuk yabancı kanalların çizgi filmlerinden öğreniyor tabi. Gayet de güzel empoze etmişler kültürlerini. Helal olsun, ne diyelim.

Keşke bizim de kültürümüzü çocuklarımıza öğretecek daha fazla yayın olsa diye düşünüyorum. Yok mu? Var, ama çok az. Diğerleri daha mı baskın nedir? Dönerin hamburgerden çok daha lezzetli ve besleyici olduğunu, ayranın daha faydalı bir içecek olduğunu anlatmada zorlanıyorum ben oğluma açıkçası. Belki o yaşlarda çocuğu, yeğeni v.s. olanlar bilirler. "Börnink'e gidelim." diye tutturuyor. (Ünlü bir Amerikan fast food zincirini kast ediyor.) "Oğlum döner yiyelim işte daha güzel". "Ama dönerciler oyuncak vermiyor ya!" O da doğru ya.

Buradan dönercilere sesleniyorum: Lütfen küçük çocuklara döneri cazip hale getirecek alternatifler üretin.

İşin esprisi tabi bu. (Ama neden olmasın? diye de düşünmüyor değil insan) Biz neden başaramıyoruz, onlar nasıl başarıyor? Kültürümüz o kadar güzel ki sahip çıkıp yeni kuşaklara aktaramazsak cadılar bayramı, paskalya gibi bize ait olmayan öğelerle dolacak taze zihinler.

Onun için ben diyorum ki: hamburgere karşı döner, kolaya karşı ayran, cadılar bayramına karşı Ramazan Bayramı...