- Kategori
- Şiir
Duman...
İnsan böyle bir zamanda başlıyor
Kendini zehirlemeye
Hiçbir şey farklı değil aslında
Yine aynı duygu fırtınaları
Gözyaşları umutsuzluk
Sadece ciğerlere dolan pis bir duman
Rahatlatıyor insanı
Elde edemediklerimizin içe çekilişi
Ağızdaki sigara
Ve kurtulmak istenilen tüm şeylerin dışa vurumu
Ağızdan çıkan duman
Ağlamaktan, biraz da sigaradan olsa gerek
Daha da acıyor gözler
Huzur buluyor insan ağladıkça
Sanki bütün benliği yıkanıyor o anda
Biraz daha masum hissediyor kendini
Oysa biliyor masum değil hiç biri…
26/032006 10:00