- Kategori
- Şiir
Düşese Mektuplar I
yarın sabah gelir misin acaba
bilmem niye düşünüp dururum sanki yanında rahatmış, ben benmişim gibi yapmaktan
kalbim tüm bir ömre vakfedilen atışlarını seninle tüketecek birkaç günde
sıkıldım işin kısası
düşünüyorum
bugüne dek kimseyi düşünmedim
kimseyi konuk etmedim göz kapakalrımda gecenin dördünde yaşlarla uykuya beş kala düşlerimde buluşma umuduyla.
Bütün bunlara rağmen, ve birlikte bunca anlamlandıramadığım his kargaşasıyla
yarın sabah gelir misin ki yanıma
bilmem neden yüzünü görmek bir hayale dönüştü bu doyumsuz akılda.
daha birkaç gün evvel Koca bir evreni versen bana mısın demezdi hababam yerdi de
doydu kanımca gözlerinin altında saklanmış dünyalarda
seni tutsak etmek bir zalimlik ya senin kalbini çalıp saklayamam koynuma
kıyamam bunca güzelliği safran tutan bir ciğerin bitişiğine yaslamaya
ancak belki bırakıp kalbimi zincirlerine büsbütün bir teslimiyetle ve sana ait olmak arzusuyla yanan ne ise varlığımda iznin olmadan bıraktım çantana
istersen al bastır yüreğine bir ömür , bir ömür sonsuzlaşır böyle bir kaderle ki çizilemez üstüne tek bir nokta.
bir ömür evvelde yaşanmamış ve gelişmez emsali bulunmaz, insanoğlunun tiksitisine mazhar herhangi bir istikbalde
yani ey gözleri mihraba deyen tavrı bendimi kesen
ne olur bul beni sabah dokuzda
İstanbul, yeni hisarda yüzünde uykulu kuşkulu ve mahcup bir ifade
bul beni sigaram ve çayımla
ararken seni gördüğüm rüyalarda