Elimdeki el

Yıllar…,

Saatime baktım bir an.., oooo ne kadar çabuk 23:30 olmuş saat,daha az önce eve geldim diye düşünüyordum.

Sonra ;

Telefonum çaldı.

Arayan 12 yıllık arkadaşım, artık arkadaş ötesi kardeşim….

Sesinde gariplik var. Konuşuyoruz. Anlatıyor. Söylüyor. Gülüyor vs…

Ama hayır bir şey var.

Sonra bahsetmeye başlıyor. Birisi var. Ama aslında yok. Ama var..:)

Yani birisi var aslında. Ama korkularından ve yaşamış olduğu kırgınlıktan, Can yangısından içindeki enkazı bir türlü kaldıramadığı için,

Emin ve keskin kelimeler kullanmaktan çok korkuyor. Yaşadıklarını unutmak , Düştüğü yerden ayağa kalkmak istiyor. Eskisi gibi olmak istiyor. Güvenmek, Sevmek, Sevilmek, Eskisi gibi sorgusuz sualsiz yaşamak istiyor. Ama KORKUYOR..!!,

 Sesindeki o korku o telaş …..

Aslında kendiside biliyor.. Çok güçlü çünkü buna inanıyor.Çabalıyor.

Ama öyle anlar var ki yarası çok derinlerden kanıyor.

Ortak arkadaşlar, Tanıdıklar, ve ortak kullanım alanları vs…

Ona unutturmuyor bir türlü..

Bazen bir müzik ya da Ortak arkadaşların nete attığı bir fotoğraf, ya da sevdiği bir yemek ya da ya da ya da……..

Onunla imkansızlıklar içinde gittikleri bulundukları ortamı rengarenk yapacak eğlenceler herşey onu anımsatıyor.

Birlikte Doğu’nun o küçücük ilçesini Dünya’nın merkezi yapıp mutluluklarına mutluluk katmışlardı. Herşeyleri unutuyorlardı birlikteyken. Arkadaşlarını, işlerini Doğu’nun o soğuk günlerini, yolların kapanıp ilçe dışına çıkamamalarını herşeyleriii…

Ama …

İşte en acı kelime…

Ama….

Ama….

Kendiside çok iyi biliyor ki ;

Yaşanmışlıkların, anıların, mutlulukların, heyecanların biriktiği bu şehirde onsuz ama onunla aynı mutluluğu, heyecanı yaşayabileceği birisini hala düşünemiyor.

Düşlediğinde alamıyor o kareye kimseyi…

Çünkü ;

Çizmiş olduğu o fotoğrafa kendini onun yanına koymuştu.

Şimdi onun yanından alıp koyamıyor başka birisinin yanına…

Zorlasa,çabalasada olmuyor….

-“Ben aslında iyiyim çok iyiyim.. sadece burada olmak beni üzüyor, sevdiklerimden ailemden ayrı kalmak beni çok üzüyor .. Başka hiçbir sıkıntım yok inan bana “ diyor.

Ama anlıyorum ki aslında ordan çıkmak istemesindeki nedenin en büyüğü o yırtıp atamadığı fotoğraf karesi…

En kısa zamanda bu fotoğraf silinecek bunu biliyor buna inanıyorum..

Çok güçlüdür benim arkadaşım..

SENİ ÇOK SEVİYORUM…

Yeni bir fotoğrafda en önde en güzel gülümsemenle olaman dileği ile DOSTUM….

KARTANE’Nden sevgiler…