Habersiz

Birer can kırıntısı gibi
Sokaklarından çekilmez hatıralarım
Rüzgârların taşıdığı çığlıklarla
Köhne tufanların vurduğu
Kayıp şehirlerin kokusu gelir uzaklardan
Her seherde içimi çöller basar
Benim ruhumda söküğüm yok ki
Şehrini unutmuş Mecnun gibi
Gönlümde çöller var benim

Sevince sevinen
Ve kedere ağlayanların
Sonsuza kapandı gözleri
Kim uyandırır ki onları
Çileden çıkmış zebaniler
Gözlerinde ölüm,ağızlarında küfür
Toprağın ve güneşin içinden gelip
Sırtlarını rüzgâra verenlerin üstüne
Kıyametleri saldılar
Benim bir yerde mekânım yok ki
Kül olmuş Kerem gibi
Rüzgârda kıvılcımım var benim

Nerede umudu ve ışığı yarınların
Gecesi menekşe baharlarımız nerede
Cehennemin kapılarını açan kim
Bu kibirliler nereli öyle
Öyle bir gemi ki
Kaptanın ruhu ayyaş
Çoktan terketmiş dümeni
Yıldızlar doğmuş mu
Yoksa batmış mı
Ay bulanmış mı
Haberi yok
Benim birden çok yüzüm yok ki
Bilmeden kendi mezarını kazan Ferhat gibi
Dağlarda nefesim var benim