İMMÜNOTERAPİ BAŞARISI

            Bir önceki yazılarımda  bahsettiğim üzere babamda Küçük hücreli olmayan akciğer kanseri  Adenokarsinom 4. evre teşhisi konulmuştu. Çok yeni bir tedavi yöntemi olan  İmmünoterapi(İyi bir immünojenite, anne sütünün çocuğu koruduğu gibi koruyor. Kanserli kişide kanser hücreleri birtakım maddeler salgılıyor. Vücudun immün sistemi bu kanseri oluşturan yapıyı tanıyamadığından kanser elini kolunu sallaya sallaya vücuda yayılıyor. Ancak, immünoterapi ile vücutta bulunan T-hücreleri uyarılıyor ve doğal bağışıklığımız yeniden harekete geçerek tümöre karşı mücadeleye başlıyor) tedavisi için bazı testler uygunlanmıştı. Veeeeee Sonuç geldi. Evet Babamın akciğerinden alınan hücreler tedaviye uygun çıkmıştı.Tedavi iki yıl sürecekti. Doktorun bunu sölediği ilk anda ne hissettiğimiz ne yaşadığımız kesinlikle anlatılamaz. Başarmıştık. Upuzun taşlı yolları geçmiş aşama aşama ilerlemiş hiç vazgeçmemiştik. Ne olursa sonuna kadar yapacaktık. Üzerimizden karlı dağlar kalkmıştı.Ve içimiz kıpır kıpır yolculuğumuz başlıyordu.

          12.07.2019 İlk terapiye başladık. 3 haftada bir devam edecekti. Kemoterapi gibi damardan ilaç veriliyordu ama kemoterapideki gibi yan etkiler görülmüyordu. Babam terapiyi aldıktan sonra evine kendi gidebiliyor normal hayatına dönüyordu. 9 haftada bir tomografi cekilmesi gerekiyordu. İlk tomografi sonucunda yüreğim düşecekti nerdeyse ne olmuştu, sonuç nasıldı. Zaten teşhis sürecince cok zaman kaybetmiştik. Acaba arttımı, bi yerlere sıçradımı? Sonucu doktor video cekip göndermişti. %40 küçülme mi dedi o. Evet dogru dogru defalarca dinledim doğrudu. Kanserli hücre %40 küçülmüştü. Doğrumuydu, olabilir miydi bu. İmmünoterapi tedavisi babama uymuştu, olmuştu. Bu neydi? Kader mi, şans mı, yeniden doğmak mı? Hepsiydi. Bizim sınanma sınavımızdı.. Allahım niye neden sorusunu sordurtma demiştim.. Ne olursun bir doktor bir ilaç.... Çok şükür rabbim bize gönderdi. 

       Bu bizim sınavımızdı. Zorlu uzun bir sınav.. Bunu iliklerime kadar hissediyorum. Bittimi hayır.. Ama şuna inanıyorum gayret çok önemli. Elinden geleni yapmak. İşaretleri görmek, gerisi Allahımıza kalmış. Nefes varsa yaşanacak, hayat sana armağanlar sunuyor...

      Ve bir yıl geçti. Demek ki bu zamanı görmek nasibimizde varmış. Allah tüm şifa bekleyen insanlara yardım etsin. Çıkış yolu göstersin. Bu süreci anlatmak istedimki olur ya çıkmazda olan bir kardeşime faydam olsun.. Bu zorlu yolda bilinmeyen bir sürü bileşen var.. Süreç uzun,yaşamadan bilinmez...Temennim bu tedavinin yayılması, bu süreci yaşayan insanlara ışık olması...