İnsan İnsan

Bakışları canlandırıyor beni her defasında bir kere daha çarpıyor çoğalıyor. İçim dolup taşıyor. Ey aşk ne güzelsin sevgiliye ne de çok yakışıyorsun.

Sevgi nedir? Sevgi hayattır. Bir sesle başlarsın hayata yanına bir tane daha eklenir bir tane bir tane daha kelimeler oluşturur. Cümleler yazmaya başlarsın artık kelimeler yan yana gelir. Nokta koymazsın hiçbir zaman noktalı virgüllerle bağlasın cümlelerini bazen ünlemlerin olur bazense soru işaretlerin böylece uzar gider paragrafların olur hayata dair bakış açıları geliştirirsin. Her zaman ayrı paragraf roman yazarsın.

Bir paragraf her zaman ondan sonrakini etkiler. Hayatta böyle değil midir? Bir önceki  her zaman bir sonrakini etkiler. Ve kelimeleri yazmak için batırdığında mürekkebe mürekkepte iz kalır sonra onu parşömene taşırsın üstünü silmek istediğinde silemezsin bu defa karaladığında çok daha kötü olur ama ne olursa olsun o kelimeleri cümleleri de sen yazmışsındır. Sahip çıkman gerekir karşıdaki ne düşünürse düşünsün ama onu karalarsan işte o zaman başın dertte demektir hayatla.

Hem kelimeler sesler yazmak ne güzeldir hiç yazmadığını düşünürsen.

Bu hayatta yazılabilecek en güzel kelime sevgidir. Cümle ise seni seviyorum işte eğer bunu gerçekten yapabiliyorsan artık senin önünde engel yok demektir ne olursa olsun aşarsın. Sadece bir insanı  değil bir varlığı illa ki canlı olmakta zorunda değil herhangi bir şeyi sadece  var olduğu için sevebilmek.

Bunlara başlamak için ilk adım mı? Kendini sevmek eksik yönlerinle yanlışlarınlar her ders çıkardığın yanlışı bir renk olarak gör o kadar renkli ol ki hatalarının karanlığı kapatamasın seni. Kendine sahip çık işte o zaman yenmişsindir.