Kuzum

Ben severim yaz mevsimini doğa daha bir canlı insanlar daha bir neşeli gelir sanki. Doğum, yenilenme ayı gibidir. Güneş bize kocaman gülümser. İşte o zaman içimdeki kırıklıkları, pişmanlıkları, üzüntüleri alır götürür kısa bir süreliğine olsada.

Yarın küçük kızım Karemel'im sınava girecek. Bir yıldır hiç durmadan dinlenmeden çalıştı. O'nun yerinde olmayı hiç istemezdim. Ne ağır yük taşıyor kimbilir omuzlarında, hayatının geri kalanı bu sınava bağlı hissediyor. Son bir kaç gündür bir agrasif sormayın. Süngüsü düşmüş asker gibi evde dolaşp duruyor. Psikoloğun etkisi de kısa sürdü bu defa. Eminim ki bu geceyi çok zor geçirecek. Taa ki sınav yerine gidip, kalabalığı ve kendisi gibi kurbanlık koyunları görünceye dek. Canım kızım bir anlasa hayatında daha ne sınavlardan geçeceğini, bunun ne ilk ne de son olacağını bir anlasa belki bu kadar önemsemezdi. Gülüyorsunuz biliyorum. Yaşamadan nasıl olacak diyorsunuz. İnsan yaparak, yaşayarak, düşünerek, dizlerini kanata kanata öğreniyor dediğinizi duyar gibiyim. Son yıllarda ben de  sürekli tekrarlıyorum. Yaşım yirmi beş aklım şimdiki aklım olsaydı. Malesef yaş aldıkça akıl tam kapasite çalışıyor muş muş muş. Öğrendik......