Oğlum Melek mi olsun Şeytan mı?

Pat diye başlamayı seviyorum. Okul yıllarında bir şeyler yazmamız istendiğinde arkadaşlarım saatlerce düşünür nereden başlayacaklarını bilemezdi. Mizaç gereği ben patır kütür bir şeyler karalar sonra düşünürdüm. Büyük ihtimalle benim yaptığım yanlış. Her zaman yaptıklarımızın yanlış olduğunu düşünmemiz eğitim sistemimizin bize armağanı. Sınıfın çalışkanının işaretlediği şıkkı işaretlemediysen o sorunun kafadan yanlış olduğunu varsayarsın. Neden mi? Nedeni özgüven… Ailelerimizden başlayan eğitim sistemimizle devam eden, toplumun ön yargılarıyla şekillenen baskıcılık bizi böyle yaptı.

Oğlum Ayaz’ın böyle eğitilmesini istemiyorum. Bazen düşünüyorum acaba bizde de evden eğitim diye bir şey var mı? Büyük ihtimalle yoktur varsa da saçma sapan prosedürlerle insanı hayattan bezdirirler. Gerçi oğlumun sosyal gelişimi için o okullara, o okullardaki arkadaşlara da ihtiyacı var. İki ucu bo..lu değnek. İstediğim özelliklerde bir çocuk yetiştirme hayallerini gerçekleştirsem bile bu ülkede sokağa saldığım ilk bir kaç dakikada çocuğu haşat ederler. Düşün yaya geçidinde bekleyen bir şoför olsa oğlum, arkasındaki öküz arabadan inip oğluma saldırır. Tabi bizimkini de beyefendi yetiştirdiğimiz için bir güzel sopa yer. Sonra polisi arar şikayetçi olur adamdan. Sonuç karakol… Saatlerce karakolda haklı olmasına rağmen bizimki ifade verir. Hastaneye sevk edilip, darp raporu almasını filan saymıyorum. Bekler, bekler bekler… Tabi bizim çocuk hukukun üstünlüğüne inanır ya sorun etmez iş mahkemeye taşınır. Aman Allah sonra 4-5 sene mahkeme mahkeme gider gelir. He bu arada avukat masrafları, dosya masrafları, harcı pulu vs. dünya da para harcar. Tahminin Yargıtay kararı onayıp, oğlumu haklı bulana kadar oğlum bu sürede temiz 10-15 sopa daha yemiş olur

Sanırım başkalarının haklarına saygılı, kurallara kayıtsız riayet eden, özgür ve özgürlükçü, kendini her ortamda her şartta güzel ifade edebilen, yenilikçi, dürüst, helal ve haramı bilen, ne iş yaparsa yapsın en iyisini yapmaya kendini adamış bir çocuk olarak oğlumu yetiştirmek ona yapabileceğim en büyük kötülük. Eğer böyle bir çocuk yetiştirmek istiyorsak burada bu iş çok zor…

Bence oğlum kendini savunabilen, hakkını aramak için sadece kaba kuvvete veya eş dosta güvenen. Çıkarcı iş gören, adam seçen bir tip olmalı. Aç kalmaz açıkta kalmaz

Bu yüzden şu modern bebek gelişimi safsatalarına kulak asmamam lazım. Biri ona vurduğunda onun daha sert vurmasını öğretmeliyim. Sınıfta sorun yaşadığında, öğretmene değil iki arkadaşına gidip, adam toplayıp sorununu çıkışta çözmesini filan aşılamalıyım. Hatta böyle arkadaşlar edinebilmesi için ona yardım etmeliyim, okulda çete kurmasına ön ayak olmalıyım.

Bilemedim çok karışık durumlar. Karar veremiyorum. Çizdiğim iki uç senaryo resmen melek ve şeytan ikilemi… Sence senin çocuğun hangi senaryoyla yaşamalı?

http://codingmybaby.blogspot.com.tr/