- Kategori
- Şiir
Sevgi Pınarı Zuhal
Sevginin gücünü ondan öğredim ben servisinde çalışırken
Önce tahakkuk servisinde memurdum, O muhasebe serisinde şefti
Ara sıra sıkıntı olurdu aramızda, vergi iade bordolarını tesliminde
Tam bir işkolikti, acele ediyordu, vaktinden önce bordrolar verilsin istiyordu
Hiç sevmediğim bir işti zaten, ticari mükelleflere vergii adesi işi
Bu devletin işini ben de anlamadım içindeyken
Beyan ettiği vergiyi, toplarsa fiş fatura tekrar iadesini yapıyor
Fiş fatura bulmak da zor olmuyor piyasada harcama yapmadan
Son güne bırakırdım bu işi, diğer işler vardı daha önemli
Bir gün bir yazı tebliğettiler bana, muhasebe servisinde görevlendirildin yazıyordu
Düşüncelere dalmıştım, bir erkek arkadaşım:'Kaya yandın' dedi.
Çare yok,görev görevdir, biraz tedirgindim üst kata çıkarken
Servi odasına geldiğimde iki kere tıkladım kapıyı yumuşak bir şekilde
İçeri girdiğimde başta Zuhal şef ve diğer memur arkadaşlar gülerek beni karşıladılar
Şaşrmıştım, çok iyi karşılamışlardı beni, günler geçmeye başladı
Gözlerim Zuhal şefin üzerindeydi, her cümlesini dikkatle dinliyor
O kadar nazik ve sevgi doluydu ki, rol mü yapıyor acaba diye düşündüm
Hep aynı devam edince nazik ve sevgi dolu halleri mahçup etmişti beni
İsmail bey çerrez alsın bize dediğinde, hemen uçar giderdim çarşıya
Hem çerezlerini alır, hem de biraz gezedim avare avare
Güzel bir bayandı Zuhal şef, vatandaşa çok iyi davranırdı
Kdz.Ereğli'de tanınmış bir ailenin geliniydi, Cöbekler ailesi
Eşi de mühendisti fabrikada, kader bu ya çocukları olmuyordu
Bir çocuk aldığını duydum yetiştirme yurdundan büyütmek için
Onun yüreği sevgi doluydu, hiç yadırgamadım
Her ölüm erkendir, eşini de kaybetmiş duydum Zuhal şef.
Benim kırılganlığımı tedavi etmişti sevgiyle
Güzel insandı gerçekten, yüreğidegüzel
Hiç unutmam ben şeflik sınavına çalışırken
Uyardı tüm servis arkadaşlarını;
'sessiz olun İsmail bey ders çalışıyor' diye
Dizelerimle bir selam göndereyim Zuhal Cöbek'e Kdz.Ereğli'ye
Emeklilik yaşamı huzur içinde , sağlıklı ve mutlu geçmesi dileğiyle