Sonbahar ve üşüyen ruhlar

Sararan yapraklar ve soğuyan bir havayla belli eder kendini... Daha da soğur havalar ve sararan yapraklar düşmeye başlar dallarından birer birer... Öksüz, yersiz yurtsuz kalan yaprakların, dalına özlemiyle tutuşur o an... Ağaç ayrı hüzün yüklenir teninden kopan her bir parçasına... Üşür ağaç... Üşür insan.. Üşüyen insan değildir aslında sonbaharın bu kasvetinde.. Üşüyen ruhlar... Olur olmadık bir sıkıntı oturur ta şurasına nedensiz.. Bir melankoli havası tütmeye başlar burnunda... Her düşen yaprak sararıp, bir umudu da alıp götürür ansızın.

Hayata bakışını değiştirir mi insanın sonbahar? Her olaya yüklediği anlamlarda bir melankoli kokusu... Daha bir duygu dolu bakar gözleri... Sonbaharda yalnızlığın ağırlığı mıdır aslolan yoksa? Yazın umutları aydınlatan, yeşerten güneşin çekip gitmesiyle bi' başınalık mıdır paya düşen? Ya da kendiyle daha fazla başbaşa kalmanın, kendini dinlemenin korkusu mu?

Yağmurlarla gelir sonbahar... İçini ansızın üşüten bir rüzgar eser, donakalır hayat birden. Gözler belirsiz bir noktaya odaklanır öylece... Belki bulutların ağlamasına eşlik etmek istercesine istemsiz gözyaşları da süzülüverir aniden... Yağmurla karışır hüzün...

Bırak aksın...

Silme...

İnsan mıdır üşüyen esen rüzgarda yoksa hatıralar mı?

Yapraklar mıdır sararıp düşen yoksa umutlar mı?

Korku mudur ruhu saran, sonbaharla sakladığımız yerden çıkan yalnızlık korkusu?

Sonbahar...

Yazın baş döndürücü aldatmacasına son verir... Yalnız olduğumuzu bu denli hatırlatan ne var sonbaharda?

Ruhumuzu saracak bir ruh aramamız belki de üşü(t)memek için...

Üşüyorum...

Hayallerim de, umutlarım da üşüyor benimle.. Asıl üşüyen ben değilim.. Üşüyen ruh. Hayat üşüyor, hayat üşütüyor artık... Ve ne yapacağını bilmeyen bir ruh geziniyor bir yerlerde... Kararsız, amaçsız yaşamak için isteksiz. Hayata inancını yitirmiş yaşıyor gibi yaşıyan bir ruh. İntihara meyletmek de sonbaharın bu melankosinden midir bilmem... Farkedemeğimiz yalnızlığımızda artık boğuluyor olduğumuzu anlamamız olsa gerek sonbahar.

Ruha özgürlüğünü vermenin vakti gelmedi mi? Yapışıp kalan hüzünlerden kurtarmalı, bu hücreden çıkarmalı ruhu...

Mahpusluk bitmeli...

29.10.2009

00.56

U.T