Sosyal medya: Paylaşmak ve paylaşamamak

Şunu belirtmek isterim ki bu bir eskiden ne güzeldi, artık hiç güzel değil yazısı değil. O nedenle yarısında sıkılıp bu da geçmişi övüyor demezseniz çok mutlu olurum.

Yıllardır öğrendiğimiz kadarıyla paylaşmak yapabileceğimiz en iyi eylem. Her neyi paylaşırsak paylaşalım birine yardım etmek, kurulan bağ ve hissedilen duygu gerçekten paha biçilemez.

Evet, paylaşmak, dayanışma içinde olmak; bunlar güzel şeyler; fakat lüks bir restoranda Bordeaux şarabının yanında yenilen güzel bir yemek de insanı oldukça mutlu ediyor.

Paylaşmak mı diyorduk? Aman canım, onun da kolayı var. Sosyal medyada paylaşırız gider işte.

Eskiden “paylaşmak” sözcüğünün ilk çağrışımı size ait olan bir şeyin bir kısmını başkasına vermekti. Para, pizzanın dilimleri veya cebe doldurulan kuruyemiş bu nostaljik günlere bir örnek olarak gösterilebilir. Bugün ise paylaşmak kavramı bambaşka bir anlamda kullanılıyor. Teknoloji geliştiğinden midir nedir, artık bir şeyleri paylaşırken bir fedakarlık yapmamız gerekmiyor. Düğmesi var; basıyoruz, paylaşıyor.

Peki gerçekte ne kadar paylaşıyoruz? Bütün bu paylaşımlar eskisi gibi bir bağ kurmamızı sağlıyor mu?

Evet! Bütün bu paylaşımlar “sanal” -bu kelimeye de gıcık olurum- dünyada gerçekleşse de fazlasıyla gerçek. Elbette bitmeyen bir klişe olarak sürekli yemek ve ayak fotoğrafı paylaşanları bir kenara bırakırsak sosyal medyadaki paylaşımların da güçlü bir bağ ve birlik duygusu yarattığını söylemek mümkün. Sanıyorum ki “sanal” -yine o gıcık kelime- dünyada bunun mümkün olmadığını düşünenler 31 Mayıs 2013’ten sonra durumun oldukça farklı olduğunu görmüştür.

Sosyal medyada bir şarkı paylaşmanın kulaklığın tekini bir arkadaşla paylaşarak “Abi bu parça çok iyi.” demekten veya Pinterest’te paylaşılan görsellerin dergilerden kesilmiş ve özenle biriktirilmiş görselleri bir arkadaşa göstermekten/vermekten ne farkı var?

Gelişen teknolojinin hayata dair metodlarımızı değiştirdiği bir gerçek; fakat bu değişimi doğrudan iyi veya kötü olarak yorumlamak büyük hata olur. Özellikle sosyal medya gibi genç ve sürekli evrilen bir ortamı değerlendirirken nostaljik duyguların fazla etkisinde kalmamak gerek diye düşünüyorum.

Yoksa artık büyümüş de olsalar aynı arkadaşlar ve aynı kuruyemiş hala orda. Geleneksel paylaşımlar için buluşmak yeter.

Dipnot: “Sanal” kelimesine neden gıcığım? Sanal “gerçek olmayan, farazi” demek. Ben internet’in ve sosyal medyanın gerçek olduğunu düşünüyorum. Sizce de öyle değil mi?

Hasan TÜRK/İSTANBUL