Sürüden Ayrılanı Kurt Kapar

“Martılar asla bocalamaz, sendelemezler asla. Havada bocalamak utançtır onlar için onursuzluktur.”

Merhabalar, bugün size herkesin bildiği bir kitaptan bir kesit sunmak istiyorum. Genetik mirasımız, yaşadığımız çevre ve bugün yaşamak zorunda olduğumuz tüm koşullar hayata bakış açımızı etkiliyor. Ve bu etkiyle birlikte bu yaşamda farklı yollar alıyoruz. Dostoyevski, Kafka, Bukowski gibi önemli duayenlere bakarsak hepsinin hayatı acılarla dolu. Onlarda bu zamana güle oynaya gelmediler. Hani diyoruz ya her zaman ah o fırsat bana verilse ya da ben öyle olsam daha iyisini yapardım diye. Aslında bizi güçlendiren zorluklar karşısında durabilmemiz bizi güçlü yapmaz mı?

“Jonathan’ın annesi sürünün geri kalanına benzemek bu kadar zor mu diye sordu.” Bize böyle sormuyorlar tabi. Kendilerine benzetmek için var gücüyle uğraşıyorlar. Biz de onlardan farklı olduğumuzu düşünüyor. Acaba yanlış olan biz miyiz diye bir sorgulama ve kendimize karşı bilinçaltımızda bir suçluluk duygusu yaşıyoruz. Sürüden ayrılanı kurt kapar diye espriler yapılıyor. Farklı olmak ayrıcalıktır diyemiyoruz tabi yüzlerine karşı. Herkesin yaptığı şey nedense bana çok itici geliyor. Hangi kitapta okuduğumu hatırlayamıyorum ama herkesin okuduğunu okursan herkes gibi düşünürsün diyordu. Popüler olan neyse onu tercih ediyoruz. Gözde olan neyse yani kaba bir tabirle sürüye kapılıyoruz. Aslında bizim fırsat noktamız tam da orada başlıyor. Onlardan farklı bakabildiğimiz de yaşamda farklı bir yol alıyoruz. Sürüden ayrılınca yalnız kalıyoruz. O yalnızlıkla içimize döndüğümüzde bizi sürüden ayıran muazzam özelliklerimiz ortaya çıkıyor. Aslında ben ne söylesem bunu anlatamam. Tarifi yetersiz kalır. O yüzden en iyisi siz kitabı bir okuyun. Zaten çok kısa. Martı kitabını bilmeyen varsa da artık biliyorJsürüden ayrılanı kurt kapmıyor. Özgür olup kanatlarını daha rahat çırpıyorsun.

Sevgilerimle…