- Kategori
- Şiir
Uzaklara
Uzaklara
Ruhumun götürdüğü
Annemin ellerinin sıcaklığını hissettiğim
Uzaklara
Mutlu olduğum
Belkide Ebedi olanın bulunduğu
Özlemin bittiği
Sonsuzluğu tadacağım
Uzaklara
Ararken huzuru bulduğum yere...
Neden bu özlem, hasret, hüzün?!
Mutlu olmak neyi gerektirir?!
Arayışı mı? Buluşu mu? Nirvanayı mı?
Zaman ile hepsi derim.
Ömürle beraber yolda devam eder.
Ve insanoğlunun sorgulayışı hiçbir zaman bitmez.
Lakin,
İnsan ruhunun huzuru daha çok hissettiği kendine dair olana yaklaştığı yerde olmalı,
Der güzel insan.